Constante polemiek tegen religie baat de samenleving niet

[Petra]

Nou ...weeer een titel die klinkt als een klok. En dus weer maar gewoon overgenomen.
Beter goed gejat dan slecht bedacht denk ik dan maar.

Wat baat dan wel.. is dan mijn eerste gedachte.
Er staan belangrijke zinnetjes in.. waarvan ik denk dat dat de kern is waar alle strijd om draait.

-Kan die (verlicht-liberale) meerderheid respect opbrengen voor religie zonder de verworvenheden van de secularisering in gevaar te brengen?

-..de actuele betekenis van religie in een postseculiere samenleving. In die samenleving, divers en gepolariseerd, moeten aanhangers van seculiere opvattingen en religieuze tradities de potentiële waarde van het andere perspectief erkennen en daarover met elkaar in dialoog treden. Daarbij moet religie zich niet afsluiten voor kritiek en de waarde van individuele keuzevrijheid, ook inzake godsdienst, erkennen.



https://www.nrc.nl/nieuws/2021/05/06/co ... t-a4042636

Religiekritiek Het literaire werk van schrijvers als Lale Gül en Franca Treur wijst de weg naar respectvol samenleven, denkt Koen Holtzapffel.
De door hoofdpersonage Büsra in Ik ga leven geuite religiekritiek is voor iedere gelovige de moeite van het overdenken waard („culturen en religies zijn een product van ons verlangen om onze sterfelijkheid te vergeten”).

Güls boek wordt nogal eens vergeleken met het ruim tien jaar eerder geschreven Dorsvloer vol confetti van Franca Treur. Natuurlijk zijn er overeenkomsten tussen Gül en Treur zoals er ook overeenkomsten zijn tussen de hoofdpersonen van de romans, Büsra en Katelijne Minderhoud. Beide auteurs hebben Nederlands gestudeerd en schrijven een bestseller waarin zij kritiek uiten op het orthodoxe milieu waaruit ze afkomstig zijn.

Een milieu waarin de waarheid in beton gegoten is, niks mag en God alles ziet. Het zijn milieus waar de verlicht-liberale meerderheid in Nederland zich nauwelijks meer iets bij kan voorstellen.

Wat betekenen boeken als van Gül nu voor de opstelling van de verlicht-liberale meerderheid die een seculier waarden- en normen patroon aanhangt? En die dus grote waarde hecht aan individuele autonomie en vrijheid van meningsuiting, scheiding van kerk en staat, gelijkheid van man en vrouw, gelijke behandeling van homo’s en hetero’s. Kan die meerderheid respect opbrengen voor religie zonder de verworvenheden van de secularisering in gevaar te brengen?

Treurs genuanceerde benadering deed me denken aan een pleidooi van de inmiddels hoogbejaarde filosoof Jürgen Habermas. Na de aanslagen van 2001 kreeg hij meer oog voor de actuele betekenis van religie in een postseculiere samenleving. In die samenleving, divers en gepolariseerd, moeten aanhangers van seculiere opvattingen en religieuze tradities de potentiële waarde van het andere perspectief erkennen en daarover met elkaar in dialoog treden. Daarbij moet religie zich niet afsluiten voor kritiek en de waarde van individuele keuzevrijheid, ook inzake godsdienst, erkennen.


Omgekeerd moeten seculiere burgers zich niet afsluiten voor het betekenispotentieel van religies als het gaat om de beantwoording van de vraag naar de zin van het leven. Religies bewaren een tegoed aan rituelen, beelden, verhalen, wijsheid en morele inspiratie die ook voor seculieren van belang kunnen zijn. Denk alleen al aan de existentiële vragen rond ons menselijk tekort en de eindigheid, maakbaarheid en kwetsbaarheid van ons leven. Denk ook aan vragen rond schuld en verantwoordelijkheid, troost en dankbaarheid.

[Mart]

Ik vermoed dat seculiere burgers zich niet afsluiten voor de vraag naar de zin van het leven, wijsheid, morele inspiratie, existentiële vragen rond ons menselijk tekort en de eindigheid, maakbaarheid en kwetsbaarheid van ons leven, schuld, verantwoordelijkheid, troost en dankbaarheid. Dat zijn menselijke zaken die heel goed in een seculiere godloze context hun waarde kunnen behouden en waar we ook veel van oude tradities en religies kunnen leren.

De constante polemiek tegen religie werpt echter z'n vruchten af waar het aankomt op maatschappelijke en intermenselijke issues zoals homoseksualiteit, emancipatie, transgenderisme, etc. Ben zelf een tegenstander van een dialoog indien de strijd enkelzijdig in het voordeel van redelijkheid kan worden beslist. Nu er heerlijk taboeloos van seks kan worden genoten zonder gericht te hoeven zijn op nakomelingschap, nu vrouwen in de westerse wereld steeds meer de rechten krijgen die ze verdienen en nu homo's en transgenders steeds meer uit de kast komen, is het aangenaam te vernemen hoe verstokte tegenstanders zoals de ondertekenaars van het Nashville manifest er publiekelijk in worden geduwd, aangezien dat m.i. de maatschappelijke plaats is waar zulk gedachtengoed thuishoort. Ik snap heel goed dat zij het gesprek nu aan willen gaan, maar waarom zouden wij deze uitnodiging aannemen indien we de strijd gewoon kunnen winnen? Geen vreedzame dialoog híeromtrent, maar buigen of barsten.

[Mullog]

<knip...knip>

<knip...knip>
Omgekeerd moeten seculiere burgers zich niet afsluiten voor het betekenispotentieel van religies als het gaat om de beantwoording van de vraag naar de zin van het leven. Religies bewaren een tegoed aan rituelen, beelden, verhalen, wijsheid en morele inspiratie die ook voor seculieren van belang kunnen zijn. Denk alleen al aan de existentiële vragen rond ons menselijk tekort en de eindigheid, maakbaarheid en kwetsbaarheid van ons leven. Denk ook aan vragen rond schuld en verantwoordelijkheid, troost en dankbaarheid.

Deze paragraaf viel mij gelijk op.

Ik vind dat verschrikkelijk dubbel. Het "betekenispotentieel" van religies. En dan zie je bij wijze van spreken clubjes mensen ruzie maken over of de slang in het paradijs wel of niet gesproken heeft. En dan moet ik mij daar vanwege enig potentieel voor openstellen?

Het probleem is denk ik niet een polemiek tegen religie maar de polemiek met religieuzen over naïeve wereldbeelden waarin een zon stilgezet wordt, een zee gespleten wordt en een paar dagen in een walvis gebivakkeerd wordt.

[Bonjour]

Nog steeds zijn er mensen die denken dat religies een antwoord hebben naar de zin van het leven. Ja, die hebben ze. 1001 verschillende antwoorden, maar ze zijn er. En er is een geweldig tegoed aan religieuze erfenis. Prachtige kerken overal. De gelovigen woonden in krotten en gingen dood van de honger,maar ze konden in ieder geval naar de mooie kerk kijken. Wanneer je je daar voor af kan sluiten, kan je prima genieten van die kerken.

Maar ik maak me niet zo'n zorgen voor de verhouding tussen seculieren en gelovigen. Ik maak me zorgen voor de verhouding tussen de gelovigen onderling en voor de gezondheid van de gelovigen. Denk bij die laatste aan de lage vaccinatie graad op de bible belt en de bijeenkomst in Israël. Maar het wij-zij gevoel dat in veel religies heerst, is het ergst. Het wordt automatisch aangewakkerd door de predikanten, als de schrijver van het stuk en andere religieuze bombo's. Steeds dat "Als je onze wijze van leven doet, doe je het goed." En dat betekent dus dat alle anderen het niet goed doen en minder zijn. Niet uitverkoren zijn. Gered moeten worden. Of die anderen nu seculier zijn of anders gelovig maakt niet uit. Maar het is een haard voor conflicten en daar heeft de samenleving geen baat bij.
Koen Holtzapffel doet wel alsof hij zo open staat voor contact met anderen, zoals de imam, maar als zijn gelovige vrienden willen oproepen tot gebed vanaf de moskee is het mis en als de islamieten zich storen aan de kerkklokken is het ook mis. Dat contact is echt niet zo goed.

[Snelheid]

Tussen ongeloof en Geloof zal het nooit wat worden,maar de ervaring is als een ongelovige gelovig wordt en zijn /haar leven op een totale wijze verrijkt zeggen ze altijd hoe heb ik zo kunnen denken tegen mij zelf in.
De Religie zal altijd winnen daar de Religie eeuwigheids waarde heeft en bezit en uitdraagt.

[dingo]

Zolang mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan elke andere levensovertuiging is de keuze elkaar de ruimte gunnen en vreedzaam naast elkaar leven of polemiseren totdat het ontaardt in vocaal en of fysiek geweld.

[peda]

Ik ben een Wets-getrouw mens, dus ik houd mij aan de wettelijke bepalingen. Overtuigingen, uitlatingen, visies die zich bewegen binnen het wettelijke kader, bestrijd ik niet. Ik ben het er misschien niet mee eens, maar niet eens zijn staat bij mij niet gelijk aan bestrijding van. Forse polemiek schaar ik persoonlijk onder verbale "' bestrijding "'. Ik laat mij zo'n beetje leiden door het gedrag van beroepspolitici, die het ook over beginselen totaal oneens kunnen zijn, maar vervolgens wel met elkaar een goed pilsje kunnen drinken.

[Tin]

Zolang mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan elke andere levensovertuiging is de keuze elkaar de ruimte gunnen en vreedzaam naast elkaar leven of polemiseren totdat het ontaardt in vocaal en of fysiek geweld.

Dit zou dan ook zomaar het zoveelste feed back topic geweest kunnen zijn.
Maar dan had te titel "Constante polemiek tegen religie baat het forum niet" moeten zijn.
En dan ben ik het daar natuurlijk helemaal mee eens, want het is het doel van het forum niet.
Al is de polemiek hier voortdurend aanwezig....
Tegen geloof, maar zoals we b.v. aan Snelheid zien, eveneens tegen ongeloof. Voortdurende polemiek.
Het zal nooit wat worden en ik heb het gelijk aan mijn zijde

Of het in de maatschappij zin heeft?
Ik denk dat het een illusie is te denken dat 'religie' of 'geen religie' een betere wereld voortbrengt.
Constante polemiek in ieder geval niet.

[Storm]

Zolang mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan elke andere levensovertuiging is de keuze elkaar de ruimte gunnen en vreedzaam naast elkaar leven of polemiseren totdat het ontaardt in vocaal en of fysiek geweld.

@Dingo ,
Ik sluit mij bij jou aan.

[peda]

Zolang mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan elke andere levensovertuiging is de keuze elkaar de ruimte gunnen en vreedzaam naast elkaar leven of polemiseren totdat het ontaardt in vocaal en of fysiek geweld.

@Dingo ,
Ik sluit mij bij jou aan.

Ook over-motivatie is terug te voeren op de persoonlijke hormoon spiegel, net als bij bijvoorbeeld geslachtsdrift etc. De ene windt zich ontzettend op, terwijl de ander nauwelijks in beweging komt. C'est la vie !!

[hopper]

De Religie zal altijd winnen

Aha, religie is een wedstrijd!

[Snelheid]

De Religie zal altijd winnen

Aha, religie is een wedstrijd!

Nou een wedstrijd @Hopper liever niet wat een vermoeiende bezigheid derhalve.

[Mart]

Zolang mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan elke andere levensovertuiging is de keuze elkaar de ruimte gunnen en vreedzaam naast elkaar leven...

Dat heeft de voorkeur: elkaar in de waarde laten en geen gedachtengoed verplichten.

... of polemiseren totdat het ontaardt in vocaal en of fysiek geweld.

Escalatie is inderdaad een andere optie. Indien gedachtengoed wordt opgedrongen dat de medemens niet in zijn/haar waarde laat, is verzet het alternatief. Ik zal zoiets zelf niet accepteren of slaafs gaan wachten op een redder. De samenleving is een zaak waar we allen bij betrokken zijn en het is onze gezamelijke leefruimte.

[hopper]

De Religie zal altijd winnen

Aha, religie is een wedstrijd!

Nou een wedstrijd @Hopper liever niet wat een vermoeiende bezigheid derhalve.

Mooi. In het Licht zijn geen winnaars, verliezers of wedstrijden.

[EdVaessen]

Over welke constante polemiek tegen religie gaat het eigenlijk? Die welke slechts bestaat in de fantasie van geloofsfanaten die elk weerwoord op hun homohaat als onrecht opvatten?

[Petra]

Zolang mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan elke andere levensovertuiging is de keuze elkaar de ruimte gunnen en vreedzaam naast elkaar leven of polemiseren totdat het ontaardt in vocaal en of fysiek geweld.

@Dingo ,
Ik sluit mij bij jou aan.

Geweld (in welke vorm dan ook) als keiharde grens vind ik ook goed klinken.

Ik had het wat anders *verwoord, al komt de strekking komt wel aardig overeen.
Waar het op aan komt is denk ik om niet je eigen visie te verheffen boven dat van anderen.
Van mij (als posibillian zijnde) mag elk mens welk geloof dan ook naar eigen keuze aanhangen... MITS je alle andere mensen datzelfde gunt.

Mijn gedachte is dat het daar juist vaak problemen oplevert omdat gelovige mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan dat van andere geloven en niet-gelovigen.
Dus veel gelovigen willen andere mensen redden, hervormen en helpen om tot het enige ware juiste geloof te bekeren omdat je anders reddeloos verloren bent.
Het is volgens mij dat dwingende geduw en getrek en bemoeizucht over andere mensen wat altijd zo botst en zoveel stof doet opwaaien. Zoals bv. bij het Nashville manifest


*
viewtopic.php?p=345017#p345017

Er zijn natuurlijk wel meer mensen die het daarmee eens zijn, maar goed het is makkelijker gezegd dan gedaan hè.
Dus ik merk wel dat niet het zeggen maar het doen het lastigste is.. -eigen overtuigingen- willen voorschrijven/opleggen/opdringen is ook best begrijpelijk als je bedenkt dat mensen heilig overtuigd zijn van hun eigen juiste visie. Logisch anders hadden ze wel een andere. De grootste truc is imo dan ook om niet je eigen visie te verheffen boven dat van anderen.
Daarom vind ik de mensenrechten zoals verwoord in de UVRM één van de meest belangrijke verworvenheden van de mensheid. Misschien wel de belangrijkste.

[Petra]

Over welke constante polemiek tegen religie gaat het eigenlijk? Die welke slechts bestaat in de fantasie van geloofsfanaten die elk weerwoord op hun homohaat als onrecht opvatten?

Goeie vraag.
Waar ligt de grens tussen polemiek en beschermen van de mensenrechten van je medemens?

De titel had ook zo gekund..

Constante polemiek tegen de samenleving baat religie niet.

Of

Constante polemiek tegen andere religies baat religie niet.

[dingo]

Zolang mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan elke andere levensovertuiging is de keuze elkaar de ruimte gunnen en vreedzaam naast elkaar leven of polemiseren totdat het ontaardt in vocaal en of fysiek geweld.

@Dingo ,
Ik sluit mij bij jou aan.

Geweld (in welke vorm dan ook) als keiharde grens vind ik ook goed klinken.

Ik had het wat anders *verwoord, al komt de strekking komt wel aardig overeen.
Waar het op aan komt is denk ik om niet je eigen visie te verheffen boven dat van anderen.
Van mij (als posibillian zijnde) mag elk mens welk geloof dan ook naar eigen keuze aanhangen... MITS je alle andere mensen datzelfde gunt.

Mijn gedachte is dat het daar juist vaak problemen oplevert omdat gelovige mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan dat van andere geloven en niet-gelovigen.
Dus veel gelovigen willen andere mensen redden, hervormen en helpen om tot het enige ware juiste geloof te bekeren omdat je anders reddeloos verloren bent.
Het is volgens mij dat dwingende geduw en getrek en bemoeizucht over andere mensen wat altijd zo botst en zoveel stof doet opwaaien. Zoals bv. bij het Nashville manifest
(...)

Volgens mij onderschat jij het superieur achten van de eigen levensovertuiging door niet-gelovigen. Er lopen hier op GG ook een aantal rond die hun eigen atheïstische levensovertuiging enorm superieur achten aan welke vorm van religie of agnosticisme dan ook. En religieuze overtuigingen liefst tot achter de voordeur bannen. Zich niet realiserend dat hun levensovertuiging ook "maar" een overtuiging uit de vele levensovertuigingen is.

[dingo]

Over welke constante polemiek tegen religie gaat het eigenlijk? Die welke slechts bestaat in de fantasie van geloofsfanaten die elk weerwoord op hun homohaat als onrecht opvatten?

Je hebt zeker net het topic over polemiek gelezen en besloten het vocale geweld in de praktijk te brengen?

[peda]

Over welke constante polemiek tegen religie gaat het eigenlijk? Die welke slechts bestaat in de fantasie van geloofsfanaten die elk weerwoord op hun homohaat als onrecht opvatten?

Je hebt zeker net het topic over polemiek gelezen en besloten het vocale geweld in de praktijk te brengen?

Het is altijd goed wanneer per kerende post de juistheid van je constatering wordt geleverd.

[Tin]

Over welke constante polemiek tegen religie gaat het eigenlijk? Die welke slechts bestaat in de fantasie van geloofsfanaten die elk weerwoord op hun homohaat als onrecht opvatten?

Je hebt zeker net het topic over polemiek gelezen en besloten het vocale geweld in de praktijk te brengen?

[callista]

Het is een gewone edoch scherpe reactie van EdVaessen zoals ik het lees..
That's it...niks mis mee...
Honi soit qui mal y pense

[Snelheid]

Zolang mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan elke andere levensovertuiging is de keuze elkaar de ruimte gunnen en vreedzaam naast elkaar leven of polemiseren totdat het ontaardt in vocaal en of fysiek geweld.

@Dingo ,
Ik sluit mij bij jou aan.

Geweld (in welke vorm dan ook) als keiharde grens vind ik ook goed klinken.

Ik had het wat anders *verwoord, al komt de strekking komt wel aardig overeen.
Waar het op aan komt is denk ik om niet je eigen visie te verheffen boven dat van anderen.
Van mij (als posibillian zijnde) mag elk mens welk geloof dan ook naar eigen keuze aanhangen... MITS je alle andere mensen datzelfde gunt.

Mijn gedachte is dat het daar juist vaak problemen oplevert omdat gelovige mensen hun eigen levensovertuiging superieur vinden aan dat van andere geloven en niet-gelovigen.
Dus veel gelovigen willen andere mensen redden, hervormen en helpen om tot het enige ware juiste geloof te bekeren omdat je anders reddeloos verloren bent.
Het is volgens mij dat dwingende geduw en getrek en bemoeizucht over andere mensen wat altijd zo botst en zoveel stof doet opwaaien. Zoals bv. bij het Nashville manifest
(...)

Volgens mij onderschat jij het superieur achten van de eigen levensovertuiging door niet-gelovigen. Er lopen hier op GG ook een aantal rond die hun eigen atheïstische levensovertuiging enorm superieur achten aan welke vorm van religie of agnosticisme dan ook. En religieuze overtuigingen liefst tot achter de voordeur bannen. Zich niet realiserend dat hun levensovertuiging ook "maar" een overtuiging uit de vele levensovertuigingen is.

Daarbij genomen dat die zogenaamde atheistische levensovertuiging wat dat dan ook mag zijn;het zogenaamde atheisme sterk aan het afnemen,mede daar het geen levensvervulling breng maar leegheid.

[Petra]

Volgens mij onderschat jij het superieur achten van de eigen levensovertuiging door niet-gelovigen. Er lopen hier op GG ook een aantal rond die hun eigen atheïstische levensovertuiging enorm superieur achten aan welke vorm van religie of agnosticisme dan ook. En religieuze overtuigingen liefst tot achter de voordeur bannen. Zich niet realiserend dat hun levensovertuiging ook "maar" een overtuiging uit de vele levensovertuigingen is.

Nee hoor.
Op FT sprak ik me net zo open uit ..juist weer tegen de geloofsbestrijders die ik idd. ook zo'n superieuriteits- zweem vond hebben. Met dat -staart tussen de benen gejaag- en die kleinerende, denigrerende toontjes en uitlatingen naar (pseudo)gelovigen.
Ook wel anti-evangelisten genoemd.
ik heb gewoon een hekel aan belachelijk makerij in het algemeen omdat ik denk dat het anders moet kunnen.
Al moet ik eerlijk zeggen... dat ik dat geloof bestrijden wel wat meer ben gaan begrijpen.
Ik zou een Barnabas met zijn ideeën ook liefst achter het behang plakken omdat ik het echt schadelijk gedachtegoed vind.

Dus sja.. wanneer spreek je van polemiek en wanneer van opkomen voor mensenrechten?
Zoals homorechten en vrouwenrechten.
Dan kan elke religie elke kritiek wel afdoen met polemiek.
Of elke regering kan zo reageren op kritiek.

[Zolderworm]

Nou ...weeer een titel die klinkt als een klok. En dus weer maar gewoon overgenomen.
Beter goed gejat dan slecht bedacht denk ik dan maar.

Wat baat dan wel.. is dan mijn eerste gedachte.
Er staan belangrijke zinnetjes in.. waarvan ik denk dat dat de kern is waar alle strijd om draait.

-Kan die (verlicht-liberale) meerderheid respect opbrengen voor religie zonder de verworvenheden van de secularisering in gevaar te brengen?

-..de actuele betekenis van religie in een postseculiere samenleving. In die samenleving, divers en gepolariseerd, moeten aanhangers van seculiere opvattingen en religieuze tradities de potentiële waarde van het andere perspectief erkennen en daarover met elkaar in dialoog treden. Daarbij moet religie zich niet afsluiten voor kritiek en de waarde van individuele keuzevrijheid, ook inzake godsdienst, erkennen.



https://www.nrc.nl/nieuws/2021/05/06/co ... t-a4042636

Religiekritiek Het literaire werk van schrijvers als Lale Gül en Franca Treur wijst de weg naar respectvol samenleven, denkt Koen Holtzapffel.
De door hoofdpersonage Büsra in Ik ga leven geuite religiekritiek is voor iedere gelovige de moeite van het overdenken waard („culturen en religies zijn een product van ons verlangen om onze sterfelijkheid te vergeten”).

Güls boek wordt nogal eens vergeleken met het ruim tien jaar eerder geschreven Dorsvloer vol confetti van Franca Treur. Natuurlijk zijn er overeenkomsten tussen Gül en Treur zoals er ook overeenkomsten zijn tussen de hoofdpersonen van de romans, Büsra en Katelijne Minderhoud. Beide auteurs hebben Nederlands gestudeerd en schrijven een bestseller waarin zij kritiek uiten op het orthodoxe milieu waaruit ze afkomstig zijn.

Een milieu waarin de waarheid in beton gegoten is, niks mag en God alles ziet. Het zijn milieus waar de verlicht-liberale meerderheid in Nederland zich nauwelijks meer iets bij kan voorstellen.

Wat betekenen boeken als van Gül nu voor de opstelling van de verlicht-liberale meerderheid die een seculier waarden- en normen patroon aanhangt? En die dus grote waarde hecht aan individuele autonomie en vrijheid van meningsuiting, scheiding van kerk en staat, gelijkheid van man en vrouw, gelijke behandeling van homo’s en hetero’s. Kan die meerderheid respect opbrengen voor religie zonder de verworvenheden van de secularisering in gevaar te brengen?

Treurs genuanceerde benadering deed me denken aan een pleidooi van de inmiddels hoogbejaarde filosoof Jürgen Habermas. Na de aanslagen van 2001 kreeg hij meer oog voor de actuele betekenis van religie in een postseculiere samenleving. In die samenleving, divers en gepolariseerd, moeten aanhangers van seculiere opvattingen en religieuze tradities de potentiële waarde van het andere perspectief erkennen en daarover met elkaar in dialoog treden. Daarbij moet religie zich niet afsluiten voor kritiek en de waarde van individuele keuzevrijheid, ook inzake godsdienst, erkennen.


Omgekeerd moeten seculiere burgers zich niet afsluiten voor het betekenispotentieel van religies als het gaat om de beantwoording van de vraag naar de zin van het leven. Religies bewaren een tegoed aan rituelen, beelden, verhalen, wijsheid en morele inspiratie die ook voor seculieren van belang kunnen zijn. Denk alleen al aan de existentiële vragen rond ons menselijk tekort en de eindigheid, maakbaarheid en kwetsbaarheid van ons leven. Denk ook aan vragen rond schuld en verantwoordelijkheid, troost en dankbaarheid.

Als het om dergelijke vragen gaat, dan heb je niets aan de orthodoxe religies. Dus of we die nu moeten koesteren? Moeten we respect hebben voor religies die homoseksualiteit veroordelen, die vinden dat je veel kinderen moet krijgen, die de vrouw terug achter het aanrecht willen hebben en die denken dat mensen die er anders over denken dan zij, niet "gered" worden? Waarom zou dat moeten?