Verschil tussen ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE en liefde?

[callista]

Ach...maak je er een zoekspelletje van

[Messenger]

Ach...maak je er een zoekspelletje van

We gaan voor de staafmixer denk ik?

[callista]

Ach...maak je er een zoekspelletje van

We gaan voor de staafmixer denk ik?

Zeker....die wil ik gewoon winnen...

[ericjan]

Ach...maak je er een zoekspelletje van

We gaan voor de staafmixer denk ik?

Zeker....die wil ik gewoon winnen...

Goed zo callista, vrouwen die eten aan et bereiden zijn is zoals G'd het bedoeld heeft in Zijn chepping met verschil tussen man en vrouw.

[callista]

Ach...maak je er een zoekspelletje van

We gaan voor de staafmixer denk ik?

Zeker....die wil ik gewoon winnen...

Goed zo callista, vrouwen die eten aan et bereiden zijn is zoals G'd het bedoeld heeft in Zijn chepping met verschil tussen man en vrouw.

Er staat nog een vraag open aan jou.....
Graag een antwoord...

Die staafmixer wilde ik dan ook gebruiken voor geheel andere doeleinden.,..

[Messenger]

Ach...maak je er een zoekspelletje van

We gaan voor de staafmixer denk ik?

Zeker....die wil ik gewoon winnen...

Goed zo callista, vrouwen die eten aan et bereiden zijn is zoals G'd het bedoeld heeft in Zijn chepping met verschil tussen man en vrouw.

Er staat nog een vraag open aan jou.....
Graag een antwoord...

Die staafmixer wilde ik dan ook gebruiken voor geheel andere doeleinden.,..

Als je er iemand's haren mee wil doen, zou ik toch zelf kiezen voor de krultang,

[callista]

Ja...mee eens...maar daar doelde ik niet op...

[peda]

Kortom God als Uitvergrote mens. Inderdaad toont de bijbel bij woordelijke lezing en concentratie op het letterlijk lezen van "' naar beeld en gelijkenis "" volledig de Mensvormige God'.

En daarmee mist men de pointe:
Niet de mensvormige God wordt bedoeld, maar de Goddelijke mens.

Aha dit zet alles in een duidelijker perspectief................
Want wie meende zelf ook alweer goddelijk te zijn?????

Nou?

Ericjan, verwijst naar de "" diabolos "", maar ook de "' diabolos "" toont weer grote kenmerken met personen in de menselijke wereld. Was er nu eerst de "' diabolos "" en kwam later de mens of was er eerst de mens en maakte deze later de "" diabolos "'. Wanneer je God een Relatie toekent met de mens, krijg je in mijn ogen onmiddellijk een Mensvormige God, want een niet Mensvormig Godsbeeld is niet te begrijpen en welk mens houdt zich ernstig in relatieverband bezig met een niet te begrijpen Godsbeeld ? Dat is in mijn optiek ook de reden van de kerkverlating in onze omstreken. De te begrijpen Mensvormige God die daar voor het voetlicht wordt gebracht, boeit veruit de meesten in het geheel niet meer of er wordt op negatieve wijze over gesproken.

[coby]

Kortom God als Uitvergrote mens. Inderdaad toont de bijbel bij woordelijke lezing en concentratie op het letterlijk lezen van "' naar beeld en gelijkenis "" volledig de Mensvormige God'.

En daarmee mist men de pointe:
Niet de mensvormige God wordt bedoeld, maar de Goddelijke mens.

Aha dit zet alles in een duidelijker perspectief................
Want wie meende zelf ook alweer goddelijk te zijn?????

Nou?

De antichrist.
https://www.google.nl/amp/s/www.bible.c ... K.28.NBG51

[Messenger]

Kortom God als Uitvergrote mens. Inderdaad toont de bijbel bij woordelijke lezing en concentratie op het letterlijk lezen van "' naar beeld en gelijkenis "" volledig de Mensvormige God'.

En daarmee mist men de pointe:
Niet de mensvormige God wordt bedoeld, maar de Goddelijke mens.

Aha dit zet alles in een duidelijker perspectief................
Want wie meende zelf ook alweer goddelijk te zijn?????

Nou?

Ericjan, verwijst naar de "" diabolos "", maar ook de "' diabolos "" toont weer grote kenmerken met personen in de menselijke wereld. Was er nu eerst de "' diabolos "" en kwam later de mens of was er eerst de mens en maakte deze later de "" diabolos "'. Wanneer je God een Relatie toekent met de mens, krijg je in mijn ogen onmiddellijk een Mensvormige God, want een niet Mensvormig Godsbeeld is niet te begrijpen en welk mens houdt zich ernstig in relatieverband bezig met een niet te begrijpen Godsbeeld ? Dat is in mijn optiek ook de reden van de kerkverlating in onze omstreken. De te begrijpen Mensvormige God die daar voor het voetlicht wordt gebracht, boeit veruit de meesten in het geheel niet meer of er wordt op negatieve wijze over gesproken.

Ik had al een vermoeden dat Ericjan daar op doelde.

Er vallen veel gelovigen in de christelijke kerken van hun geloof inderdaad. Martha meende in een ander topic dat er een opleving van jonge mensen was die de kerk weer bezochten. Volgens mij betreft het een stuiptrekking voor het definitieve einde.
In de moslimwereld denk ik dat er ook veel afvalligen zijn, maar dat deze niet durven te stoppen met de rituelen omdat op afvalligheid de doodstraf zou staan.

Een God die je niet begrijpt is een ondoorgrondelijke God. De verwarring wordt nog groter als je niet op God kunt vertrouwen.
Je kunt een God mooie kenmerken toedichten, maar als die kenmerken niet altijd standhouden of compleet niet aan de orde zijn, weet geen mens meer waar ie aan toe is.

Het wordt daarom tijd dat God wél begrepen wordt.
Ik heb al wat kenmerken van God genoemd die vrijwel iedere religie onderschrijft. Alleen het hele verhaal dat door die religies eromheen gehouden wordt ondergraaft die kenmerken. Het fundament onder de kerk ligt dan in een soort van drijfzand waardoor de hele kerk die er op gebouwd wordt vroeg of laat zal instorten.

[Messenger]

Kortom God als Uitvergrote mens. Inderdaad toont de bijbel bij woordelijke lezing en concentratie op het letterlijk lezen van "' naar beeld en gelijkenis "" volledig de Mensvormige God'.

En daarmee mist men de pointe:
Niet de mensvormige God wordt bedoeld, maar de Goddelijke mens.

Aha dit zet alles in een duidelijker perspectief................
Want wie meende zelf ook alweer goddelijk te zijn?????

Nou?

De antichrist.
https://www.google.nl/amp/s/www.bible.c ... K.28.NBG51

Tja, een almachtige God die zelf zorgt voor het licht en de duisternis, die de vrede schept en het kwaad, zal wel een duivel nodig hebben als een soort van sous-chef. Maar waarom zou die dan bestaan? Die is toch zeker boventallig?

God's delen scheppen het licht en de duisternis, die scheppen de vrede en het kwaad. En in verreweg de meeste gevallen doen zij dit (duisternis en kwaad scheppen) omdat zij hun verbinding met God vergeten zijn. Dat neemt niet weg dat de delen van God zich de verbinding met God kunnen herinneren. Tijdens het leven of daarna.

[Messenger]

OK duidelijk uitgelegd hoe ij het ziet, dank je.
Maar bij mij rijst de vraag, op basis waarvan?
Heb je het ergens lelezen, geleerd, zelf bedacht?
Hopelijk niet op basis van het ene citaat in Jesaja 45?:7

Ik heb het mij herinnerd. Mede dankzij de boeken van Neale Donald Walsch.

[peda]

Er vallen veel gelovigen in de christelijke kerken van hun geloof inderdaad. Martha meende in een ander topic dat er een opleving van jonge mensen was die de kerk weer bezochten. Volgens mij betreft het een stuiptrekking voor het definitieve einde.

Ik kan mij een onderzoek in die richting herinneren. Bij mijn weten concludeerde het onderzoek niet dat er meer jongeren de kerk bezochten, maar wel dat de jongeren die de kerk bezochten in korte tijd gemiddeld veel orthodoxer zijn geworden. Over de redenen werd gegist. Er zijn ook onderzoeken die een positieve correlatie vinden tussen hoe meer persoonlijke kennis, hoe minder kerkelijke aansluiting. Zelf ken ik ook mensen met academische opleiding/kennis, die een stevige orthodoxe christelijke geloofsvisie volgen en overeenkomstig kerken. Bij hen is de "' diabolos "' zeker geen menselijke uitvinding, een groot verschil met de visie van Walsch. De wind waait kennelijk toch niet in precies dezelfde richting.

[Martha]

Er vallen veel gelovigen in de christelijke kerken van hun geloof inderdaad. Martha meende in een ander topic dat er een opleving van jonge mensen was die de kerk weer bezochten. Volgens mij betreft het een stuiptrekking voor het definitieve einde.

Ik kan mij een onderzoek in die richting herinneren. Bij mijn weten concludeerde het onderzoek niet dat er meer jongeren de kerk bezochten, maar wel dat de jongeren die de kerk bezochten in korte tijd gemiddeld veel orthodoxer zijn geworden. Over de redenen werd gegist. Er zijn ook onderzoeken die een positieve correlatie vinden tussen hoe meer persoonlijke kennis, hoe minder kerkelijke aansluiting. Zelf ken ik ook mensen met academische opleiding/kennis, die een stevige orthodoxe christelijke geloofsvisie volgen en overeenkomstig kerken. Bij hen is de "' diabolos "' zeker geen menselijke uitvinding, een groot verschil met de visie van Walsch. De wind waait kennelijk toch niet in precies dezelfde richting.

Wat ik precies schreef, is dat veel nieuwe, jonge monniken hun thuis vinden in de Kerk. Er is wereldwijd (met name de VS maar ook daarbuiten wel) een opvallende aanwas van jonge broeders en zusters. Dat is een feit. Ook schreef ik dat het geen massale aantallen zijn maar wel een overduidelijke toename van jongeren die monnik worden. U kunt dit nalezen in de topic over linea recta hemel. viewtopic.php?f=9&t=3420&p=205572&hilit ... en#p205575

Daarnaast heb ik in een andere topic vermeld en aangetoond dat de Katholieke Kerk wereldwijd gezien nog steeds groeit. Dit was een antwoord op het bericht van de heer Eric Jan dat de Katholieke Kerk zou instorten. ( viewtopic.php?f=105&t=2885&p=207595&hil ... io#p207595 ) En in tegenstelling tot wat meneer Messenger denkt, geloof ik dat het Christelijk geloof nog verder zal gaan aantrekken. Maar men mag daar anders over denken natuurlijk. Het is hier gelukkig een pluriform gezelschap.

Er zal vast nog van alles instorten, met al die aardbevingen en vulkanen van de recente tijd. Maar de Kerk, het Mystieke Lichaam van Christus, zal niet instorten. Verdrukking staat allen te wachten (jood, christen en niet-christen). Wie zich christen noemt kan beter bidden voor de Voorhoede van de Kerk dan zich tegen het Lichaam keren. Maar wie dat toch doet, moet dat zelf maar weten.

[HJW]

Vandaar dat de hemel, zonder enige uitzondering, is opengesteld voor iedereen. En de hel bestaat niet.

Dus : onvoorwaardelijke liefde + vrije wil =
geen gebod->geen verbod->geen zonde->geen zondaar->geen oordeel->geen vergeving->geen oordeel->geen straf

Mooi he? Je hoeft dus niet bang te zijn voor de dood en voor God. En als je niet bang bent voor de dood hoef je ook niet bang te zijn voor het leven.

Hallo Messenger,
je kent me niet, maar ik ben hier tot een jaar geleden wel eens een beetje actief geweest. Zo nu en dan las ik nog wel eens mee, en ik zag met een glimlach een aantal van je bijdragen voorbij komen.
Ongetwijfeld zullen we wat in details verschillen. Maar in de kern raken we elkaar aardig, denk ik.
Je rijtje met onvoorwaardelijke liefde t/m geen straf kan ik helemaal onderschrijven.
Net als jij geloof ik in Onvoorwaardelijke Liefde en Eenheid.
Iedereen zal terugkeren naar het hemelse, vraag is alleen hoe lang we wegblijven......

[Messenger]

Vandaar dat de hemel, zonder enige uitzondering, is opengesteld voor iedereen. En de hel bestaat niet.

Dus : onvoorwaardelijke liefde + vrije wil =
geen gebod->geen verbod->geen zonde->geen zondaar->geen oordeel->geen vergeving->geen oordeel->geen straf

Mooi he? Je hoeft dus niet bang te zijn voor de dood en voor God. En als je niet bang bent voor de dood hoef je ook niet bang te zijn voor het leven.

Hallo Messenger,
je kent me niet, maar ik ben hier tot een jaar geleden wel eens een beetje actief geweest. Zo nu en dan las ik nog wel eens mee, en ik zag met een glimlach een aantal van je bijdragen voorbij komen.
Ongetwijfeld zullen we wat in details verschillen. Maar in de kern raken we elkaar aardig, denk ik.
Je rijtje met onvoorwaardelijke liefde t/m geen straf kan ik helemaal onderschrijven.
Net als jij geloof ik in Onvoorwaardelijke Liefde en Eenheid.
Iedereen zal terugkeren naar het hemelse, vraag is alleen hoe lang we wegblijven......

Hallo HJW,
ik ben benieuwd naar jouw bijdragen. Ik hoop veel van je te lezen.

[ericjan]

Er vallen veel gelovigen in de christelijke kerken van hun geloof inderdaad. Martha meende in een ander topic dat er een opleving van jonge mensen was die de kerk weer bezochten. Volgens mij betreft het een stuiptrekking voor het definitieve einde.

Ik kan mij een onderzoek in die richting herinneren. Bij mijn weten concludeerde het onderzoek niet dat er meer jongeren de kerk bezochten, maar wel dat de jongeren die de kerk bezochten in korte tijd gemiddeld veel orthodoxer zijn geworden. Over de redenen werd gegist. Er zijn ook onderzoeken die een positieve correlatie vinden tussen hoe meer persoonlijke kennis, hoe minder kerkelijke aansluiting. Zelf ken ik ook mensen met academische opleiding/kennis, die een stevige orthodoxe christelijke geloofsvisie volgen en overeenkomstig kerken. Bij hen is de "' diabolos "' zeker geen menselijke uitvinding, een groot verschil met de visie van Walsch. De wind waait kennelijk toch niet in precies dezelfde richting.

De lichte groei van christelijke jongeren lijkt ook weer gesplitst.
Enerzijds tijdelijk bij vrijzinnige kerkgenootschappen, maar vanwege de vaagheid snel saai.
Bij de othodoxe bijbelgetrouwe kerkgenootschappen is ook een lichte stijging waarneembaar lees ik op internet.

Zelf denk ik dat dit wel eens kan komen omdat de jeugd in een Global frame wordt gewrongen van alles en iedereen gelijk.
Allemaal grijze muisjes en niemand meer met eigen identiteit.
Alle verschillen worden gepoogd gladgestreken te worden tot verschillen man en vrouw toe. Want de jongens anno nu zijn nagenoeg allemaal watjes helaas. Kunnen ze niets aan doen, is tgv voeding, opvoeding, onderwijs en media.

De jeugd wil (ook) weer uniek zijn in wie ze zijn en waar ze voor staan.
Een keuze voor een orthodox geloof kan daarbij passen.

Maar de vijand van G'd maakt op dezelfde wijze gebruik hiervan, binnen zijn religie stijgt ook de othodoxie meer en meer met alle gevaren die daarbij horen.

[HJW]

Onvoorwaardelijke Liefde houdt inderdaad in: onvoorwaardelijk.
Als (goede) ouder is het onmogelijk om niet van je kind te houden, wat het ook uitspookt.
Goddelijke Liefde staat los van het geloof wat mensen hebben, en los van wat ze uitspoken.

Op deze aarde is het handig om de boel leefbaar te houden. En dus regels op te stellen en mensen daarop aan te spreken. Maar deze aarde is niet de utlieme realiteit.
In die realitit is er geen strijd tussen goed en kwaad, blijkt er helemaal geen duivel bestaan te hebben.
Wij/goddelijke.....that's it.
Het kwaad is een illusie, het is niets anders dan de afwezigheid van het goede. Het is zinloos tegen het kwaad te strijden, het is vechten tegen windmolens.
Wat wij wel kunnen ervaren is de afwezigheid van het goede en dat kan zeer niet prettig zijn, het veroorzaakt lijden.
Oplossing is om terug te keren naar het goede, het goddelijke, de bron.

Daar waar we een onlosmakelijke eenheid mee vormen.
Zoals de verloren zoon ook niet ging strijden tegen de omstandigheden tussen he varkensvoer, maar de enige juiste keuze maakte: hij ging naar huis.

[Martha]

OK duidelijk uitgelegd hoe ij het ziet, dank je.
Maar bij mij rijst de vraag, op basis waarvan?
Heb je het ergens lelezen, geleerd, zelf bedacht?
Hopelijk niet op basis van het ene citaat in Jesaja 45?:7

Ik heb het mij herinnerd. Mede dankzij de boeken van Neale Donald Walsch.

Goedemorgen meneer Messenger,

Dat u uw hoge Oorspronkelijke komaf herinnerd heeft is natuurlijk iets om u zich in te verheugen. Dat is een begin. Wat u echter, als u tot die Oorsprong ook terug wilt keren, moet weten is wat de Kerk ons op basis van de Goddelijke Openbaring, die vervat is in de Boeken van het Oude en Nieuwe Testament en op basis van de Traditie leert. Dat is dat er een grote onzichtbare wereld bestaat. Dat is de wereld van de gelukzalige Geesten, door God geschapen, heilig, glorierijk, machtig, waardige Dienaren van de Allerhoogste. Hun verhevenheid overtreft ver alles wat wij, aardbewoners, ons kunnen voorstellen. Wij noemen hen de Heilige Engelen.
De Katholieke Kerk leert ons bovendien dat er niet alleen heilige, maar ook boze Engelen bestaan. Hierbij gaat het om afvallige geesten, die tijdens de beproeving van de Engelen al in de dageraad van de schepping tegen de Schepper in opstand gekomen zijn en door God verdoemd werden. Zij bevolken de hel en vormen het Rijk der Duisternis tegenover het Rijk van God.

[Messenger]

OK duidelijk uitgelegd hoe ij het ziet, dank je.
Maar bij mij rijst de vraag, op basis waarvan?
Heb je het ergens lelezen, geleerd, zelf bedacht?
Hopelijk niet op basis van het ene citaat in Jesaja 45?:7

Ik heb het mij herinnerd. Mede dankzij de boeken van Neale Donald Walsch.

Goedemorgen meneer Messenger,

Dat u uw hoge Oorspronkelijke komaf herinnerd heeft is natuurlijk iets om u zich in te verheugen. Dat is een begin.

Ik heb mij de inzichten herinnerd, als 'kwartjes die vielen'.

Wat u echter, als u tot die Oorsprong ook terug wilt keren, moet weten is wat de Kerk ons op basis van de Goddelijke Openbaring, die vervat is in de Boeken van het Oude en Nieuwe Testament en op basis van de Traditie leert. Dat is dat er een grote onzichtbare wereld bestaat. Dat is de wereld van de gelukzalige Geesten, door God geschapen, heilig, glorierijk, machtig, waardige Dienaren van de Allerhoogste. Hun verhevenheid overtreft ver alles wat wij, aardbewoners, ons kunnen voorstellen. Wij noemen hen de Heilige Engelen.
De Katholieke Kerk leert ons bovendien dat er niet alleen heilige, maar ook boze Engelen bestaan. Hierbij gaat het om afvallige geesten, die tijdens de beproeving van de Engelen al in de dageraad van de schepping tegen de Schepper in opstand gekomen zijn en door God verdoemd werden. Zij bevolken de hel en vormen het Rijk der Duisternis tegenover het Rijk van God.

De Katholieke Kerk maakt daarin een dwaling. Er zijn geen delen van God in opstand gekomen tegen God.
Als het al gaat om 'boze' engelen, dan zijn dit individuaties van God die, doordat zij zonder herinnering aan hun verbinding met God het leven empirisch ervaren, het 'kwaad' scheppen. Zij weten niet beter. Zij komen dan van angst in plaats van liefde en dit is mogelijk vanwege de vrije wil.
Met afvalligheid heeft dit niets te maken. Evenmin is er zoiets als een hel of een Rijk der Duisternis.

Tijdens het leven kan men door de hel gaan of door de hemel gaan. Dat is een kwestie van spiritueel inzicht en perceptie.

[ericjan]

Onvoorwaardelijke Liefde houdt inderdaad in: onvoorwaardelijk.
Als (goede) ouder is het onmogelijk om niet van je kind te houden, wat het ook uitspookt.
Goddelijke Liefde staat los van het geloof wat mensen hebben, en los van wat ze uitspoken.

Op deze aarde is het handig om de boel leefbaar te houden. En dus regels op te stellen en mensen daarop aan te spreken. Maar deze aarde is niet de utlieme realiteit.
In die realitit is er geen strijd tussen goed en kwaad, blijkt er helemaal geen duivel bestaan te hebben.
Wij/goddelijke.....that's it.
Het kwaad is een illusie, het is niets anders dan de afwezigheid van het goede. Het is zinloos tegen het kwaad te strijden, het is vechten tegen windmolens.
Wat wij wel kunnen ervaren is de afwezigheid van het goede en dat kan zeer niet prettig zijn, het veroorzaakt lijden.
Oplossing is om terug te keren naar het goede, het goddelijke, de bron.

Daar waar we een onlosmakelijke eenheid mee vormen.
Zoals de verloren zoon ook niet ging strijden tegen de omstandigheden tussen he varkensvoer, maar de enige juiste keuze maakte: hij ging naar huis.

Als (goede) ouder is het onmogelijk om niet van je kind te houden, wat het ook uitspookt ben ik mee eens.

Goddelijke Liefde staat los van het geloof wat mensen hebben, en los van wat ze uitspoken, ben ik mee oneens, omdat G'd anders meedeelt in Zijn Woord.

Stel:
Je houdt als goede ouder zielsveel van je zoon, maar hij steelt.
Je gruwelt van deze eigennschap naast het gevoel van liefde die je voor je zoon voelt.
Dus je stelt een straf in het vooruitzicht, alle schade aan de slachtoffers met werken terugbetalen, spijt betuigen en een maand huisarrest.
Maar om die zoon (weer) in huis op te nemen stel je ook wel voorwaarden: namelijk stoppen met stelen en wat er gaat gebeuren wanneer je zoon dat wel weer doet.

Doet zo een straft en voorwaarde afbreuk aan jou onvoorwaardelijke liefde jegens je zoon?
Doet het feit dat je gruwelt van de daden van je zoon afbreuk aan jou onvoorwaardelijke liefde jegens je zoon?

Betekent onvoorwaardelijke liefde werkelijk dat ALLES mag en niets gestraft wordt?
of
Zijn de voorwaarde en straf aan je zoon juist een uiting van je onvoorwaardelijke liefde jegens je zoon?

[Messenger]

Onvoorwaardelijke Liefde houdt inderdaad in: onvoorwaardelijk.
Als (goede) ouder is het onmogelijk om niet van je kind te houden, wat het ook uitspookt.
Goddelijke Liefde staat los van het geloof wat mensen hebben, en los van wat ze uitspoken.

Op deze aarde is het handig om de boel leefbaar te houden. En dus regels op te stellen en mensen daarop aan te spreken. Maar deze aarde is niet de utlieme realiteit.
In die realitit is er geen strijd tussen goed en kwaad, blijkt er helemaal geen duivel bestaan te hebben.
Wij/goddelijke.....that's it.
Het kwaad is een illusie, het is niets anders dan de afwezigheid van het goede. Het is zinloos tegen het kwaad te strijden, het is vechten tegen windmolens.
Wat wij wel kunnen ervaren is de afwezigheid van het goede en dat kan zeer niet prettig zijn, het veroorzaakt lijden.
Oplossing is om terug te keren naar het goede, het goddelijke, de bron.

Daar waar we een onlosmakelijke eenheid mee vormen.
Zoals de verloren zoon ook niet ging strijden tegen de omstandigheden tussen he varkensvoer, maar de enige juiste keuze maakte: hij ging naar huis.

Als (goede) ouder is het onmogelijk om niet van je kind te houden, wat het ook uitspookt ben ik mee eens.

Goddelijke Liefde staat los van het geloof wat mensen hebben, en los van wat ze uitspoken, ben ik mee oneens, omdat G'd anders meedeelt in Zijn Woord.

Stel:
Je houdt als goede ouder zielsveel van je zoon, maar hij steelt.
Je gruwelt van deze eigennschap naast het gevoel van liefde die je voor je zoon voelt.
Dus je stelt een straf in het vooruitzicht, alle schade aan de slachtoffers met werken terugbetalen, spijt betuigen en een maand huisarrest.
Maar om die zoon (weer) in huis op te nemen stel je ook wel voorwaarden: namelijk stoppen met stelen en wat er gaat gebeuren wanneer je zoon dat wel weer doet.

Doet zo een straft en voorwaarde afbreuk aan jou onvoorwaardelijke liefde jegens je zoon?
Doet het feit dat je gruwelt van de daden van je zoon afbreuk aan jou onvoorwaardelijke liefde jegens je zoon?

Betekent onvoorwaardelijke liefde werkelijk dat ALLES mag en niets gestraft wordt?
of
Zijn de voorwaarde en straf aan je zoon juist een uiting van je onvoorwaardelijke liefde jegens je zoon?

Ericjan, je zegt het zelf al: door voorwaarden te stellen is de liefde niet langer onvoorwaardelijk.

[callista]

Ericjan, je zegt het zelf al: door voorwaarden te stellen is de liefde niet langer onvoorwaardelijk.

Als ik van mijn man zou eisen dat hij alleen van mij moet houden en dat ik alleen van hem zou houden als hij op tijd thuis moet zijn en b.v. moet stoppen met drinken en roken en nog veel meer eisen en voorwaarden...dan is mijn liefde voor hem niet onvoorwaardelijk.
Liefde heeft vrijheid nodig en daar passen geen voorwaarden in.

[Messenger]

Je kunt als menselijke ouder voorwaarden stellen aan je kinderen en straffen in het vooruitzicht, omdat je ze wil beschermen tegen narigheid.

God stelt geen voorwaarden en straft niet, omdat God weet dat de 'speeltuin' volkomen veilig is. Misschien niet voor het lichaam (de jas) dat beschadigd kan raken. Jouw wezen zelf kan niet gekwetst worden. Je bent onlosmakelijk deel van God's onkwetsbare lichaam.

[HJW]

Goddelijke Liefde staat los van het geloof wat mensen hebben, en los van wat ze uitspoken, ben ik mee oneens, omdat G'd anders meedeelt in Zijn Woord.

Ja, de bijbel verkondigt een voorwaardelijke liefde, dat is mij bekend. Jij gelooft dat de bijbel Gods word is, ik niet. Ik heb teveel onderzoek gedaan en zaken bekeken om dat nog te kunnen geloven. Ik heb het achter mij gelaten.

Stel:
Je houdt als goede ouder zielsveel van je zoon, maar hij steelt.
Je gruwelt van deze eigennschap naast het gevoel van liefde die je voor je zoon voelt.
Dus je stelt een straf in het vooruitzicht, alle schade aan de slachtoffers met werken terugbetalen, spijt betuigen en een maand huisarrest.
Maar om die zoon (weer) in huis op te nemen stel je ook wel voorwaarden: namelijk stoppen met stelen en wat er gaat gebeuren wanneer je zoon dat wel weer doet.

Op deze aarde is het handig om regels te hebben om het leefbaar te houden. Dus dat een dief achter de tralies gaat, helemaal mee eens.
Maar dat is geneuzel op deze aarde en dat heeft met de werkelijkheid van de goddelijke liefde niets te maken.
Je draait de werkelijkheid namelijk om. Jij denkt dat er voorwaarden zijn om Thuis te mogen wonen en dat is niet zo. Als je op weg naar Huis gaat en je komt uiteindelijk aan......dan heb je helemaal geen behoefte meer om te stelen, om te moorden of om te verkrachten. Dat is dan gewoon weg. In woorden van de bijbel: zoek het Koninkrijk Gods en de rest zal u gegeven worden.
Je hoeft niets te verdienen, je hoeft niet aan voorwaarden te voldoen. Als je je dat gaat beseffen dan is je hele verhaal weg.
Ga op weg en je zult ervaren dat onderweg je last steeds lichter wordt, er nieuwe inzichten vanzelf verschijnen en negatieve neigingen gewoon verdwijnen. Zonder strijd, zonder straf, zonder gruwelen.

Doet zo een straft en voorwaarde afbreuk aan jou onvoorwaardelijke liefde jegens je zoon?

Je neemt de aarde als uitgangspunt, ik neem de goddelijke liefde als uitgangspunt, oftwel: de werkelijkheid.
Je kijkt met veel te menselijke ogen naar het goddelijke en daarmee heb je een God naar jouw evenbeeld gecreëerd.

Betekent onvoorwaardelijke liefde werkelijk dat ALLES mag en niets gestraft wordt?

Onvoorwaardelijke liefde houdt in dat je altijd beseft wie wij van nature zijn. En dat er eenheid is. Wij zijn van nature alle goddelijk, daar komen we vandaan en daar keren we naar terug.
Als je dat beseft, dan zie je ook waar de oplossing ligt: terugkeren naar Huis.
Het goddelijke gruwelt niet van onze daden, maar zegt slechts: de deur staat altijd open, je kunt elk moment Thuis komen. Je bent altijd welkom. Wat je ook gedaan hebt, waar je ook geweest bent.
Het verhaal van de verloren zoon meldt nergens een oordeel of gruwelen van daden.
Het verhaal is helder: het maakt niet uit WAAROM je naar huis gaat of HOE je naar huis gaat, het enige dat telt is DAT je naar huis gaat.

Zijn de voorwaarde en straf aan je zoon juist een uiting van je onvoorwaardelijke liefde jegens je zoon?

Je bent erg van het straffen, maar daar ligt de oplossing voor het lijden van deze wereld niet. Je hebt een veel te wereldse blik.