Iets uit Niets

[peda]

Hallo Chritiaan,

Ik kan jouw betoog prima volgen en ik denk dat ik dichter op jouw lijn zit, als op de lijn van andere op dit forum opererende atheisten. Hoe wit-zwarter de positie wordt ingebracht, hoe zwart-witter het antwoord op de positie. In jouw antwoord aan Hopper herken ik bijvoorbeeld de status van de wetenschappelijke hypothese. De argumentatie van de hypothese verloopt in mijn optiek sterk conform het pad dat in de filosofie voor de argumentatie wordt bewandeld. Daarom ook mijn eerdere opmerking dat de wetenschappelijke hypothese geen wetenschappelijk bewijs oplevert ( althans zolang de empirische toetsing niet met succes heeft plaatsgevonden ). Een wetenschappelijke hypothese heeft filosofische "" bewijs "" kracht.
Filosofie en wetenschap hebben op onderdelen veel gemeen, maar verlaten elkaar wel bij de uiteindelijke conclusies. Zo kunnen in de filosofie meerdere verschillende argumentaties naast elkaar "' geldigheid "" hebben; dat is in de wetenschap niet mogelijk.

[Mart]

Hallo Chritiaan,

Ik kan jouw betoog prima volgen en ik denk dat ik dichter op jouw lijn zit, als op de lijn van andere op dit forum opererende atheisten. Hoe wit-zwarter de positie wordt ingebracht, hoe zwart-witter het antwoord op de positie. In jouw antwoord aan Hopper herken ik bijvoorbeeld de status van de wetenschappelijke hypothese.

Je bent dan ook zelf een atheïst; ook al ben je bereid geen punt te plaatsen, hetgeen je een agnostisch atheïst maakt (net zoals overigens vrijwel alle atheïsten hier). Echter, als we spreken over het issue ''iets uit niets'', dan is wetenschap essentieel -- daar komen we niet onderuit.

[peda]

Hallo Chritiaan,

Ik kan jouw betoog prima volgen en ik denk dat ik dichter op jouw lijn zit, als op de lijn van andere op dit forum opererende atheisten. Hoe wit-zwarter de positie wordt ingebracht, hoe zwart-witter het antwoord op de positie. In jouw antwoord aan Hopper herken ik bijvoorbeeld de status van de wetenschappelijke hypothese.

Je bent dan ook zelf een atheïst; ook al ben je bereid geen punt te plaatsen, hetgeen je een agnostisch atheïst maakt (net zoals overigens vrijwel alle atheïsten hier). Echter, als we spreken over het issue ''iets uit niets'', dan is wetenschap essentieel -- daar komen we niet onderuit.

Hallo Mart,

Dat klopt, zolang het "' iets " in zicht wordt gehouden, maar waar het vervolgens omgaat is of denken over "" NIETS "" nog valt onder wetenschap of dat daar reeds de grens met het domein meta fysica ( filosofie ) is gepasseerd. In mijn beschouwing ga ik uit van de grenspassage omdat meten=weten + empirische toetsing niet mogelijk is. Wetenschappelijke hypothesen die zich bezig houden met "" NIETS "" liggen voor mij ook volop in de filosofie en niet in de wetenschap.

[Mart]

Hallo Chritiaan,

Ik kan jouw betoog prima volgen en ik denk dat ik dichter op jouw lijn zit, als op de lijn van andere op dit forum opererende atheisten. Hoe wit-zwarter de positie wordt ingebracht, hoe zwart-witter het antwoord op de positie. In jouw antwoord aan Hopper herken ik bijvoorbeeld de status van de wetenschappelijke hypothese.

Je bent dan ook zelf een atheïst; ook al ben je bereid geen punt te plaatsen, hetgeen je een agnostisch atheïst maakt (net zoals overigens vrijwel alle atheïsten hier). Echter, als we spreken over het issue ''iets uit niets'', dan is wetenschap essentieel -- daar komen we niet onderuit.

Hallo Mart,

Dat klopt, zolang het "' iets " in zicht wordt gehouden, maar waar het vervolgens omgaat is of denken over "" NIETS "" nog valt onder wetenschap of dat daar reeds de grens met het domein meta fysica ( filosofie ) is gepasseerd. In mijn beschouwing ga ik uit van de grenspassage omdat meten=weten + empirische toetsing niet mogelijk is. Wetenschappelijke hypothesen die zich bezig houden met "" NIETS "" liggen voor mij ook volop in de filosofie en niet in de wetenschap.

Een wetenschappelijk vacuüm is niet niets. Indien je 'alles' weghaalt, houdt je kwantumvelden over. Dat is vrij harde wetenschappelijke data. Of er ook een situatie was waarin er geen kwantumvelden bestonden, valt simpel niet te zeggen. Daar ligt de wetenschappelijke komma en het terrein waar metafysica nog enige speelruimte heeft en waar men gerust kan spelen met de gedachte aan goden.

[peda]

Of er ook een situatie was waarin er geen kwantumvelden bestonden, valt simpel niet te zeggen. Daar ligt de wetenschappelijke komma en het terrein waar metafysica nog enige speelruimte heeft en waar men gerust kan spelen met de gedachte aan goden.

Hiep, hiep, hie-per-de hiep !!!

[Mart]

Of er ook een situatie was waarin er geen kwantumvelden bestonden, valt simpel niet te zeggen. Daar ligt de wetenschappelijke komma en het terrein waar metafysica nog enige speelruimte heeft en waar men gerust kan spelen met de gedachte aan goden.

Hiep, hiep, hie-per-de hiep !!!

Dat is niet nieuw. Zolang de wetenschap met de kwantumvelden wordt aangehouden, kan men daarbuiten simpel vanalles beweren.

[peda]

Of er ook een situatie was waarin er geen kwantumvelden bestonden, valt simpel niet te zeggen. Daar ligt de wetenschappelijke komma en het terrein waar metafysica nog enige speelruimte heeft en waar men gerust kan spelen met de gedachte aan goden.

Hiep, hiep, hie-per-de hiep !!!

Dat is niet nieuw. Zolang de wetenschap met de kwantumvelden wordt aangehouden, kan men daarbuiten simpel vanalles beweren.

Zeker, maar niet alleen maar beweren vanuit het niet beargumenteerd emotioneel "' buikgevoel "'. Serieuze filosofie ( meta fysica ) is geen speeltuintje voor "'kletsmajoren"' .

[hopper]

Je laatste 3 zinnen raken kant noch wal. Wat wil je nou precies zeggen?

Als je niet begrijpt dat filosofie niet over meningen gaat hebben wij in filosofische zin niks te wisselen.

[Christiaan]

Je laatste 3 zinnen raken kant noch wal. Wat wil je nou precies zeggen?

Als je niet begrijpt dat filosofie niet over meningen gaat hebben wij in filosofische zin niks te wisselen.

Dat begrijp ik heel goed, maar wat heeft dat met de discussie te maken? Lichtblauw is een kleur. Ook waar, maar raakt kant noch wal.

Is dat het enige 'verweer' dat je hebt op mijn reactie? Dan hebben wij filosofisch inderdaad niks te wisselen. Je hebt geen idee waar je over praat.

[EdVaessen]

Hallo Spike,

Wat ik wil zeggen , is dat de spelregel van de wetenschap niet toepasbaar is binnen de meta fysica. Wellicht niet helder geformuleerd. Zelf ben ik naturalist met een komma. Voor de komma volg ik de spelregel van de wetenschap ( naturalist ) , na de komma niet meer ( meta fysica ).

Ah, dat verklaart een hoop, en ik dacht al zoiets. Dat een wetenschappelijk bewijs en een metafysisch bewijs verschillende dingen zijn en ook langs verschillende wegen verkregen worden, daarover kunnen we het eens zijn.

Hallo Spike,

Zoals ik het nu weer lees, ben ik het er weer niet mee eens. Ik heb reeds eerder opgemerkt dat wetenschappelijk bewijs een hoger "'gezag"' heeft als filosofisch "'bewijs"' ( domein meta fysica ). Bewijs verkregen via het traject meten= weten ( wetenschappelijke methode ) is betrouwbaarder als filosofisch ""bewijs"' verkregen door denken volgens de filosofische methode. Ik zie dus wel degelijk verschil tussen wetenschappelijk bewijs en filosofisch verkregen ""bewijs"'. Maar filosofisch ""bewijs"' heeft weer meer "' gezag "' als het buikgevoel ""bewijs"'. Als je de eis van wetenschappelijk bewijs los laat op het gebied meta fysica dan kun je de meta fysica in de prullenbak gooien en laat je filosofisch"" bewijs"' toe in de wetenschap, dan heb je naar huidig paradigma geen wetenschap meer. Zo bedoelde ik ook mijn opmerking dat de atheist die in het domein meta fysica niet bereid is om anders om te gaan met zijn wetenschappelijke spelregel, de meta fysica niet serieus neemt om het eufemistisch uit te drukken.

Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiih!!!!!!!!!!!

Sorry, ik moest even gillen.

[peda]

Hallo Spike,

Wat ik wil zeggen , is dat de spelregel van de wetenschap niet toepasbaar is binnen de meta fysica. Wellicht niet helder geformuleerd. Zelf ben ik naturalist met een komma. Voor de komma volg ik de spelregel van de wetenschap ( naturalist ) , na de komma niet meer ( meta fysica ).

Ah, dat verklaart een hoop, en ik dacht al zoiets. Dat een wetenschappelijk bewijs en een metafysisch bewijs verschillende dingen zijn en ook langs verschillende wegen verkregen worden, daarover kunnen we het eens zijn.

Hallo Spike,

Zoals ik het nu weer lees, ben ik het er weer niet mee eens. Ik heb reeds eerder opgemerkt dat wetenschappelijk bewijs een hoger "'gezag"' heeft als filosofisch "'bewijs"' ( domein meta fysica ). Bewijs verkregen via het traject meten= weten ( wetenschappelijke methode ) is betrouwbaarder als filosofisch ""bewijs"' verkregen door denken volgens de filosofische methode. Ik zie dus wel degelijk verschil tussen wetenschappelijk bewijs en filosofisch verkregen ""bewijs"'. Maar filosofisch ""bewijs"' heeft weer meer "' gezag "' als het buikgevoel ""bewijs"'. Als je de eis van wetenschappelijk bewijs los laat op het gebied meta fysica dan kun je de meta fysica in de prullenbak gooien en laat je filosofisch"" bewijs"' toe in de wetenschap, dan heb je naar huidig paradigma geen wetenschap meer. Zo bedoelde ik ook mijn opmerking dat de atheist die in het domein meta fysica niet bereid is om anders om te gaan met zijn wetenschappelijke spelregel, de meta fysica niet serieus neemt om het eufemistisch uit te drukken.

Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiih!!!!!!!!!!!

Sorry, ik moest even gillen.

Vanwege de "" aanhalingstekens "" of de grote kwaliteit van de inbreng ?

[Tin]

Of er ook een situatie was waarin er geen kwantumvelden bestonden, valt simpel niet te zeggen. Daar ligt de wetenschappelijke komma en het terrein waar metafysica nog enige speelruimte heeft en waar men gerust kan spelen met de gedachte aan goden.

Hiep, hiep, hie-per-de hiep !!!

Dat is niet nieuw. Zolang de wetenschap met de kwantumvelden wordt aangehouden, kan men daarbuiten simpel vanalles beweren.

Zeker, maar niet alleen maar beweren vanuit het niet beargumenteerd emotioneel "' buikgevoel "'. Serieuze filosofie ( meta fysica ) is geen speeltuintje voor "'kletsmajoren"' .

Hallo Peda,

Mee eens.

Maar naar mijn idee bevinden wetenschap en goden zich dichter bij elkaar dan waar men hier doorgaans vanuit gaat,
Ze bevinden zich beide aan de zijde van het gekende.
Van hetgeen te kennen is.
Van het onderscheid tussen de waarnemer en het waargenomene.
De mens vormt zich beelden van de werkelijkheid en dmv de wetenschap komt hij er achter das sommige beelden geen realistische weergave geeft van waarvan hij zich een beeld wil maken.
Hij maakt zich goden naar zijn beeld en gelijkenis en wil daarmee verklaren wat niet direct voor hem waar te nemen is.
Hij ontwikkelt vervolgens zijn vermogen om zijn omgeving wetenschappelijk te ontleden uit, hetwelk uiterst nuttig is gebleken in het dagelijks leven. Toch zou het te overwegen zijn of al deze beelden en al deze kennis niet slecht één kant van de realiteit is.
En staat als het tijdelijke tegenover het eeuwige.

[hopper]

Ja, die kant moeten we op. Wie zich beperkt tot het 'waargenomene' begrijpt maar de halve wereld. Het is juist het 'niets', het eeuwige wat vele malen interessanter is. We zitten gevangen in de tijd, maar dat hoeft niet zo te blijven.

[Mcmadtasty]

Het niets wordt tegenwoordig gekend als het al, dat niets was voor men besefte wat het al was.

[spike]

Hallo Spike,

Zoals ik het nu weer lees, ben ik het er weer niet mee eens. Ik heb reeds eerder opgemerkt dat wetenschappelijk bewijs een hoger "'gezag"' heeft als filosofisch "'bewijs"' ( domein meta fysica ). Bewijs verkregen via het traject meten= weten ( wetenschappelijke methode ) is betrouwbaarder als filosofisch ""bewijs"' verkregen door denken volgens de filosofische methode. Ik zie dus wel degelijk verschil tussen wetenschappelijk bewijs en filosofisch verkregen ""bewijs"'. Maar filosofisch ""bewijs"' heeft weer meer "' gezag "' als het buikgevoel ""bewijs"'. Als je de eis van wetenschappelijk bewijs los laat op het gebied meta fysica dan kun je de meta fysica in de prullenbak gooien en laat je filosofisch"" bewijs"' toe in de wetenschap, dan heb je naar huidig paradigma geen wetenschap meer. Zo bedoelde ik ook mijn opmerking dat de atheist die in het domein meta fysica niet bereid is om anders om te gaan met zijn wetenschappelijke spelregel, de meta fysica niet serieus neemt om het eufemistisch uit te drukken.

Hee peda,

Natuurlijk moet je in de filosofie geen (zuiver) wetenschappelijke 'spelregels' hanteren, dus ook niet in de metafysica. Anders wordt het een zootje. Ik heb nooit wat anders beweerd, en dat was ook niet het punt; mijn punt was dat je in de metafysica wél de filosofische spelregels hebt te respecteren, anders heeft metafysische discussie geen zin meer.

[peda]

Hallo Spike,

Zoals ik het nu weer lees, ben ik het er weer niet mee eens. Ik heb reeds eerder opgemerkt dat wetenschappelijk bewijs een hoger "'gezag"' heeft als filosofisch "'bewijs"' ( domein meta fysica ). Bewijs verkregen via het traject meten= weten ( wetenschappelijke methode ) is betrouwbaarder als filosofisch ""bewijs"' verkregen door denken volgens de filosofische methode. Ik zie dus wel degelijk verschil tussen wetenschappelijk bewijs en filosofisch verkregen ""bewijs"'. Maar filosofisch ""bewijs"' heeft weer meer "' gezag "' als het buikgevoel ""bewijs"'. Als je de eis van wetenschappelijk bewijs los laat op het gebied meta fysica dan kun je de meta fysica in de prullenbak gooien en laat je filosofisch"" bewijs"' toe in de wetenschap, dan heb je naar huidig paradigma geen wetenschap meer. Zo bedoelde ik ook mijn opmerking dat de atheist die in het domein meta fysica niet bereid is om anders om te gaan met zijn wetenschappelijke spelregel, de meta fysica niet serieus neemt om het eufemistisch uit te drukken.

Hee peda,

Natuurlijk moet je in de filosofie geen (zuiver) wetenschappelijke 'spelregels' hanteren, dus ook niet in de metafysica. Anders wordt het een zootje. Ik heb nooit wat anders beweerd, en dat was ook niet het punt; mijn punt was dat je in de metafysica wél de filosofische spelregels hebt te respecteren, anders heeft metafysische discussie geen zin meer.

Hallo Spike,

Ik ben wat voorzichtig, maar bij deze zinnen van jouw hand ben ik het eens. Ik ben daarom voorzichtig omdat ik wel degelijk atheisten heb meegemaakt die de filosofie te lijf gingen met de wetenschappelijke methode, waarbij het dan niet verwonderlijk was wat dat opleverde.

[spike]

Natuurlijk moet je in de filosofie geen (zuiver) wetenschappelijke 'spelregels' hanteren, dus ook niet in de metafysica. Anders wordt het een zootje. Ik heb nooit wat anders beweerd, en dat was ook niet het punt; mijn punt was dat je in de metafysica wél de filosofische spelregels hebt te respecteren, anders heeft metafysische discussie geen zin meer.

Hallo Spike,

Ik ben wat voorzichtig, maar bij deze zinnen van jouw hand ben ik het eens. Ik ben daarom voorzichtig omdat ik wel degelijk atheisten heb meegemaakt die de filosofie te lijf gingen met de wetenschappelijke methode, waarbij het dan niet verwonderlijk was wat dat opleverde.

Ah, maar blijf je nu beweren dat als in de metafysica iemand een argument construeert, b.v. beginnend met premissen, diegene die premissen niet behoeft te ondersteunen en gewoon mag zeggen "ze zijn waar tot ze ontkracht zijn"?

Want als je dát zegt, dan overtreedt je dus wel degelijk een filosofische (niet een wetenschappelijke) spelregel; de bewijslast (beter: de last om de premissen aannemelijk te maken) ligt in eerste instantie bij degene die een argument maakt.

[peda]

Natuurlijk moet je in de filosofie geen (zuiver) wetenschappelijke 'spelregels' hanteren, dus ook niet in de metafysica. Anders wordt het een zootje. Ik heb nooit wat anders beweerd, en dat was ook niet het punt; mijn punt was dat je in de metafysica wél de filosofische spelregels hebt te respecteren, anders heeft metafysische discussie geen zin meer.

Hallo Spike,

Ik ben wat voorzichtig, maar bij deze zinnen van jouw hand ben ik het eens. Ik ben daarom voorzichtig omdat ik wel degelijk atheisten heb meegemaakt die de filosofie te lijf gingen met de wetenschappelijke methode, waarbij het dan niet verwonderlijk was wat dat opleverde.

Ah, maar blijf je nu beweren dat als in de metafysica iemand een argument construeert, b.v. beginnend met premissen, diegene die premissen niet behoeft te ondersteunen en gewoon mag zeggen "ze zijn waar tot ze ontkracht zijn"?

Want als je dát zegt, dan overtreedt je dus wel degelijk een filosofische (niet een wetenschappelijke) spelregel; de bewijslast (beter: de last om de premissen aannemelijk te maken) ligt in eerste instantie bij degene die een argument maakt.

Degene die een filosofische premisse met argumentatie traject onderbouwt inbrengt, wacht er juist op dat anderen de premissen en argumentatie kunnen ontkrachten. Dat is de intellectuele uitdaging. Bij een goede filosofische constructie heeft de inbrenger de premissen aannemelijk gemaakt, anders brengt hij de premisse niet voor het voetlicht. Anderen moeten dan de goede doordenking proberen te ontkrachten, wat bij een goede vondst heel lang kan duren. Ware het anders dan bestonden in de filosofie geen met elkaar strijdige posities "' gelijkwaardig "" naast elkaar ( bijvoorbeeld het fysisch en het psychisch monisme ). Wanneer je er vanuit gaat dat de premisse inbrenger de juistheid van premisse en argumentatie keihard moet bewijzen bij de inbreng, moet je niet deelnemen aan het filosofisch domein. Hij/zij moet dan de wetenschap hoog in het vaandel houden en ook de wetenschappelijke hypothesen, als niet op voorhand keihard bewezen, in rust laten.

[spike]

Degene die een filosofische premisse met argumentatie traject onderbouwt inbrengt, wacht er juist op dat anderen de premissen en argumentatie kunnen ontkrachten. Dat is de intellectuele uitdaging. Bij een goede filosofische constructie heeft de inbrenger de premissen aannemelijk gemaakt, anders brengt hij de premisse niet voor het voetlicht. Anderen moeten dan de goede doordenking proberen te ontkrachten, wat bij een goede vondst heel lang kan duren. Ware het anders dan bestonden in de filosofie geen met elkaar strijdige posities "' gelijkwaardig "" naast elkaar ( bijvoorbeeld het fysisch en het psychisch monisme ). Wanneer je er vanuit gaat dat de premisse inbrenger de juistheid van premisse en argumentatie keihard moet bewijzen bij de inbreng, moet je niet deelnemen aan het filosofisch domein. Hij/zij moet dan de wetenschap hoog in het vaandel houden en ook de wetenschappelijke hypothesen, als niet op voorhand keihard bewezen, in rust laten.

Nou, niet helemaal mee eens: niet elk argument is namelijk een goede filosofische constructie. Dus is het wel degelijk zo dat de criticus mag vragen de premissen te onderbouwen. En dat is toch wat anders dan jij eerder beweerde: een premisse is filosofisch gezien geldig tot de onjuistheid is bewezen/ aangetoond. De bewijslast rust vanuit filosofisch gezichtspunt op de premisse verwerper/ ontkenner en dat is in mijn optiek ook juist.. Bedoelde je misschien een goed onderbouwde premisse is filosofisch gezien geldig...., nog even los van wie bepaalt of de onderbouwing of de weerlegging aannemelijk is?

Bovendien hoeft een criticus een premisse niet te ontkrachten of de onjuistheid aan te tonen; het volstaat al om de onderbouwing van een premisse onderuit te halen, zodat er vooralsnog geen reden (meer) is de premisse voor waar aan te nemen.

[peda]

Degene die een filosofische premisse met argumentatie traject onderbouwt inbrengt, wacht er juist op dat anderen de premissen en argumentatie kunnen ontkrachten. Dat is de intellectuele uitdaging. Bij een goede filosofische constructie heeft de inbrenger de premissen aannemelijk gemaakt, anders brengt hij de premisse niet voor het voetlicht. Anderen moeten dan de goede doordenking proberen te ontkrachten, wat bij een goede vondst heel lang kan duren. Ware het anders dan bestonden in de filosofie geen met elkaar strijdige posities "' gelijkwaardig "" naast elkaar ( bijvoorbeeld het fysisch en het psychisch monisme ). Wanneer je er vanuit gaat dat de premisse inbrenger de juistheid van premisse en argumentatie keihard moet bewijzen bij de inbreng, moet je niet deelnemen aan het filosofisch domein. Hij/zij moet dan de wetenschap hoog in het vaandel houden en ook de wetenschappelijke hypothesen, als niet op voorhand keihard bewezen, in rust laten.

Nou, niet helemaal mee eens: niet elk argument is namelijk een goede filosofische constructie. Dus is het wel degelijk zo dat de criticus mag vragen de premissen te onderbouwen. En dat is toch wat anders dan jij eerder beweerde: een premisse is filosofisch gezien geldig tot de onjuistheid is bewezen/ aangetoond. De bewijslast rust vanuit filosofisch gezichtspunt op de premisse verwerper/ ontkenner en dat is in mijn optiek ook juist.. Bedoelde je misschien een goed onderbouwde premisse is filosofisch gezien geldig...., nog even los van wie bepaalt of de onderbouwing of de weerlegging aannemelijk is?

Bovendien hoeft een criticus een premisse niet te ontkrachten of de onjuistheid aan te tonen; het volstaat al om de onderbouwing van een premisse onderuit te halen, zodat er vooralsnog geen reden (meer) is de premisse voor waar aan te nemen.

Hallo Spike,

Filosofie is een mondiaal gebeuren, net als wetenschap een mondiaal gebeuren is. Een goede filosofische positie ligt niet ergens drie hoog op een keuken tafel maar wordt in de vakliteratuur opgenomen. Dan valt vervolgens nagenoeg de gehele elite aan filosofen over de (nieuwe) ingebrachte positie, levert commentaar en probeert ten eigen faveure de inbreng te ontkrachten. Voor mij als leek, is de grote vraag in filosofenland de vraag door wie uit de elite wordt bepaald wanneer een argumentatie out is geraakt en naar het archief kan worden getransporteerd. De filosofie van Kant doet bijvoorbeeld nog steeds volop mee en niet alleen als geschiedenis ( Das Ding an sich ). De ene beroemde filosoof zegt dat Kant zijn tijd heeft gehad ( gedateerd ) de andere beroemde filosoof ziet Kant nog in volle glorie staan. In de wetenschap is zo'n dubbel beoordeling door de empirische toetsing niet mogelijk. De empirische toetsing is voor elke serieuze wetenschapper de scheidsrechter. Uiteraard worden de voortschrijdende wetenschappelijke ontdekkingen meegenomen in filosofenland, maar vele filosofische posities onttrekken zich ( vooreerst blijvend ) aan de voortschrijdende wetenschappelijke toetsing. Bijvoorbeeld het fysieke of het psychische monisme, die beiden reeds zeer vele eeuwen lang rustig naast elkaar kunnen blijven voortbestaan, elk met een eigen schare aan volgers van naam.