Maria K schreef: ↑16 mar 2022, 18:471. Een tijd geleden dacht ik dat je, net als ik, zag dat goed en slecht pas ontstaat op het moment, dat je dat onderscheid gaat maken en beoordelen.hopper schreef: ↑16 mar 2022, 12:50 Als je het OT goed leest, dan lees je dat God de mens het paradijs heeft uitgetrapt en dat God ook het kwaad heeft geschapen.
God heeft opzettelijk de mens in deze wereld met het door God geschapen kwaad geplaatst.
Daarbij is het ook zo dat het licht geformeerd is, maar de duisternis is geschapen , net zoals het kwaad is geschapen.
Het licht is dus ongeschapen....
En dat veel ervan pas ontstaat, als het positief of negetief in jouw persoonlijke leven van toepassing is.
Ik noem het overmeesteren en of eten van een dier, voor de mens goed, maar niet voor het dier op dat moment.
Zo ook de strijd onderling in goede en ook in slechte tijden.
2. Ik denk, dat je hier hetzelfde moet toepassen.
Ik weet niet hoe jij hier het verschil ziet tussen formeren en scheppen.
Je kunt iets maken, maar dan ontstaat er meer dan alleen hetgeen je maakt.
Dat iets wat je hebt gemaakt maakt een verschil met de omgeving, waarin het is geplaatst.
En dat kunnen we dan gaan observeren en "zien" en gaan vergelijken.
En dus erover oordelen.
3. Als je gaat uit van duisternis, dan komt dat, omdat je niets ziet en ook niet kunt onderscheiden zonder licht.
Maar is er Niets?
4. Het licht laat je dingen zien, zoveel meer als je ooit vermoedde en laat het dan ook soms begrijpen.
Zo ook leer je het onderscheid met duisternis zien, die slechts "is" bij de gratie van het herkennen door de aanwezigheid van het licht.
Maar alles kan bevatten, wat in het verborgene is.
Datgene wat we met licht erbij kunnen onderscheiden beide: Het goede en het kwade.
Hoi Maria,
1. Het klopt wat je hier schrijft. Vanuit het 'licht' bezien laat je de wereld 'zijn zoals die is'. Dan maak je geen onderscheid, geen beoordeling.
Dat is strijdloos gadeslaan van de wereld. Maar als ik dat doe kan mijn gemoed zich zonder eigen ingrijpen vullen met mededogen voor iets of iemand in die wereld. Juist omdat dit mededogen uit zichzelf opkomt zonder intentie vanuit het denken, beïnvloed deze gemoedstoestand mijn denken.
Dat is een omgekeerde gang van zaken als 'empathie' wat middels het voorstellingsvermogen werkt. Dat gezegd hebbende kan ik het conceptuele denken niet uit zetten als er geen actuele gemoedstoestand zich voor doet. Ik kan onmogelijk neutraal denken over dat wat er momenteel in Oekraïne gebeurd. Maar ik kan 'Oekraïne' wel 'laten zijn'.
Ter verduidelijking wat ik met 'laten zijn' bedoel. Indertijd tijdens de oorlog in Joegoslavië trok ik mij dat persoonlijk aan. Ik kon het niet 'laten zijn'. Wat betekende dat ik die oorlog op mijn persoon betrok: gevoelens van onmacht en zo. Ik heb naderhand de conclusie getrokken dat dat zinloos is. Mijn gevoel van onmacht kwam voort uit mijn eigen oordeel. En het droeg niks bij aan de situatie ter plekke.
2. Zoals ik het uitleg draagt het 'geschapene' het kwaad in zich. (Wie of wat de schepper is laat ik in het midden). In zekere zin ben ik het daar mee eens. Zoiets als evolutie draagt het eigenbelang al in zich. Ieder individu wil overleven, desnoods ten koste van anderen (Predatoren bv).
Formeren is een ander begrip dan scheppen. Formeren is samenstellen. In Jesaja is het geschapene de duisternis en het licht formeert dan hetgeen in de duisternis aanwezig is. Duisternis draagt van zichzelf dus géén licht. Door het formeren krijgen alle dingen hun plaats.
En gezien dat de duisternis het kwaad is, moet het formeren wel de juiste wijze van zien zijn. Formeren is het 'laten zijn' zoals het is van de wereld. Waarmee ik bedoel dat je in dat 'laten zijn' wetmatigheid gaat zien (formatie). Als voorbeeld: dankzij WO2 hebben jij en ik ons hele leven in een vreedzame wereld geleefd. Hoe 'kwaad' WO2 ook was: jij en ik hebben het oorlogsdividend opgestreken in de vorm van vrede en welvaart.
Als je aan de kant van het licht staat, dan zie je die dingen en die vervullen je met dankbaarheid.
3. Als je niets kunt onderscheiden is er een toestand van 'nietsheid'. Dat is een innerlijke toestand welke heel erg relaxt is als je die kent.
Het is een innerlijke rust.
4. Ja. Het licht doet meer begrijpen dan je zelf vermoedt. Licht en duisternis kunnen niet zonder elkaar. Wat ik in 3. omschrijf is fijn en en zo, maar er gebeurd helemaal niks. In dat begrijpen is er bij mij het begrijpen dat je het éne niet kan hebben zonder het andere. Het goede in de wereld kan niet bestaan zonder het kwaad. Zie mijn voorbeeld betreffende WO2. Uit het ultieme kwaad (massamoord) kwam het goede voort: 70 jaar (relatieve) vrede in Europa. Zo kun je de wereld bezien zonder oordeel en zien dat de tegendelen uit elkaar bestaan. Dan begrijp je ook waarom het beter is om niet te oordelen en begrijpen wat een oordeel is en wat een mening is.
