peda schreef: ↑18 mar 2022, 14:03
hopper schreef: ↑18 mar 2022, 12:31
Jahweh is de schepper van het kwaad. Mijn inschatting is dat Marcion een scherpe blik had op de zaak. Hij had kennelijk 'verborgen' kennis en kon zodoende de zaak interpeteren.
Zoals we weten heeft Marcion het pleit verloren en is het OT bij het christendom binnen geschoven. Of hij een gnosticus was dat weet ik niet. Als ik afga op Plotinus, die had geen hoge pet op van de gnostici in zijn tijd. Het zou niet in zijn voordeel spreken als Marcion een gnosticus zou zijn geweest.
Zoals je weet sla ik de wijsheid van Plotinus hoog aan.
Marcion was in mijn optiek met zijn 2 Goden ( de O T - demiurg en de God van Jezus ) een dualistisch denker. De Kwade God en de Goede God.
Bij mijn weten vertolkte en schreef hij een eigen Jezus evangelie, waarbij hij zich baseerde op zijn gnostische uitleg van een aantal Paulus brieven.
De later in de canon vastgehouden evangelie verhalen deden in zijn evangelie niet mee.
Zo'n kleine 100 jaren later vervolgde Mani ook met succes zijn gnostische visie. De vroege oudheid stond dus in mijn optiek best wel vol met de gnostische zienswijze, maar toen was het christendom nog geen staatsgodsdienst. Concurrentie in leerstellingen was toen nog mogelijk.
Ik begrijp de betekenis wel van de oudtestamentische God. Dat is de schepper-god. Die tevens het Kwaad heeft geschapen. De mens is uit het oorspronkelijke pleroma gebroken en dientengevolge is de oorspronkelijke volheid verloren gegaan. Zie ook het verwijderen uit het paradijs (pleroma) door 'den boze'. Of deze schepper-god dat met toestemming heeft gedaan, daarover zijn discussies gaande. Het Valetiniaans gedachtengoed is hieromtrent wel interessant. (Maar niet mijn specialisatie)
En in dat gedachtengoed is de schepper-god ook de vernietiger-god. Als ik het goed heb kent het hindoeïsme ook zo'n god.
De kwestie is alleen: de schepper-god is niet de Vader waar Jezus over spreekt. Jezus brengt de mens weer terug naar huis (de verloren zoon): het pleroma.
Mani is ook interessant, ik wijs het manicheïsme niet geheel af. Maar ook dat riekt naar een dualiteit tussen goed en kwaad. Die dualiteit is er wel, maar in de leer van Jezus gaat het nu juist om een terugkeer naar het pleroma. In het pleroma is goed en kwaad afwezig. Met nadruk op afwezigheid van 'goed'.
Efeziërs 3
19 En bekennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot al de volheid Gods.
De God waar Jezus het over heeft kan nooit de schepper-god zijn, vanwege het karakter van de oorspronkelijke 'volheid'.
De 'volheid' is het oorspronkelijke éne.