Nic schreef: ↑28 jan 2021, 22:08
Persoonlijk denk ik niet dat de mens op gaat in God, maar dat Gods geest in de mens wil worden geblazen (zoals bij Adam).
Jezus hangend aan het kruis haalt hier psalm 31 aan. Je ziet dat is weer zo’n verwijzing om het OT en NT te koppelen.
(Ps. de vraag is wel of Jezus dit echt gezegd heeft, nu hij zo vreselijk gemarteld wordt, het kan, maar het kan ook het geloofsverhaal zijn van de latere volgelingen, vergelijkbaar met de ik ben woorden.
Hooper, wij zijn een soort religieuze Plato en Aristoteles. Jij wijst omhoog en ik wijs omlaag.
Mijn wijze van beschouwen is niet christelijk, dat klopt. In geestelijke zin wordt alles voortdurend opnieuw geschapen. Waar christenen min of meer van een vaststaande schepping uit gaan. (De 7 dagen) Door 'omhoog gericht' te zijn herschept de mens zichzelf en herschept ook zichzelf voortdurend.
Bij het in God opgaan is diezelfde 'voortdurendheid' gaande. Zodat er in het menselijk kenvermogen steeds een uitwisseling is van God en mens: zij kennen elkaar. God wordt hier niet begrepen als een persoonsachtige, maar als het enkelvoudige alomvattende wat niet gezegd kan worden.
Het is dat enkelvoudige wat 'de Christus' genoemd kan worden. Het enkelvoudige in velen, mits men er voor open staat.
Ik denk ook niet dat Jezus die woorden daadwerkelijk gezegd heeft. De kruisweg van Jezus is wel waar, maar niet waar gebeurd zoals jij dat placht uit te drukken. De kruisweg wordt door christenen beschouwd als vaststaand, plaatshebbend op een tijdmoment. Door mij wordt deze ook in 'voortdurendheid' ingebracht, zodat de Messias dagelijks terugkeert op aarde. Bij wijze van spreken dan, het valt voor mij niet te weten 'hoe vaak' de Messias terugkeert. De Messias blijkt een bevrijder. En waar bevrijdt hij je van? Van jezelf.