Zonde

[Messenger]

Of mensen die denken dat ze kunnen zondigen in de ogen van God, kennen de waarheid niet.

Inderdaad jij kent de waarheid niet en is daar een vijand van.

Je hoeft me ook niet te geloven, geloof maar op jouw eigen manier.

[Messenger]

Als ik je dus goed begrijp, kun je eenmaal gestorven niet meer God afwijzen, omdat je dan pas volop opgebloeid bent, bevrijd uit de beperkingen van het lichaam, en daardoor Gods liefde onweerstaanbaar voor je geworden is.
Interpreteer ik je dan goed dat je de vrije wil als een soort tijdelijk mankement ziet, ontstaan door onwetendheid, die bij het sterven vervalt, en niet als essentieel onderdeel van het wezen en het volle bewustzijn van de mens?

Hier in de gemeenschap hebben wij daar weer hartelijk om moeten lachen,maar ten diepste diep triest.

Nou laat ons meelachen. Vertel eens (inhoudelijk) wat er zo triest is.

[peda]

God is immanent in ons. En transcendent buiten ons. Daarom is God zowel immanent als transcendent, hetgeen vanuit God bezien geen dualiteit is. En ook de reden dat we zelf God niet zijn, God is immers ook buiten ons.....

Er is niets anders dan God die alomtegenwoordig is. Dus wij zijn zelf God. God ervaart zich geïndividueerd via ons en de rest van de levensvormen.
Maar wij blijven het toch oneens met elkaar. Jij ziet je als schepsel, ik zie jou als schepper.

In de emanatie leer is er geen sprake van een bewuste schepping, maar van een cascade aan Geestelijke Uitvloeiingen, waarbij bij elke verdere cascade-stap het goddelijke in de vervolg-vormen steeds verder verloren gaat. Dat de mens dus een vorm is die 100 % aan god-gelijk-zou-zijn, is ook onder de emanatie-volgers geen gebruikelijk inzicht. Wel dat de innerlijke mens vorm , ondanks door de cascades verwijderd van God ( het Ene of hoe ook te noemen ) nog zoveel aan oorspronkelijke "" Geest-kracht "" heeft overgehouden dat hij/ zij de weg naar Huis op eigen kracht kan vinden. Dat de mens 100 % aan god-gelijk is, zoals door Walsch wordt gesteld, is in de metafysica wereld wel een unieke visie.

[Yours]

Er is niets anders dan God die alomtegenwoordig is. Dus wij zijn zelf God. God ervaart zich geïndividueerd via ons en de rest van de levensvormen.
Maar wij blijven het toch oneens met elkaar. Jij ziet je als schepsel, ik zie jou als schepper.

In de emanatie leer is er geen sprake van een bewuste schepping, maar van een cascade aan Geestelijke Uitvloeiingen, waarbij bij elke verdere cascade-stap het goddelijke in de vervolg-vormen steeds verder verloren gaat. Dat de mens dus een vorm is die 100 % aan god-gelijk-zou-zijn, is ook onder de emanatie-volgers geen gebruikelijk inzicht. Wel dat de innerlijke mens vorm , ondanks door de cascades verwijderd van God ( het Ene of hoe ook te noemen ) nog zoveel aan oorspronkelijke "" Geest-kracht "" heeft overgehouden dat hij/ zij de weg naar Huis op eigen kracht kan vinden. Dat de mens 100 % aan god-gelijk is, zoals door Walsch wordt gesteld, is in de metafysica wereld wel een unieke visie.

Walsch kan simpelweg niet vooruitkijken: namelijk wat de mens te wachten staat als de vrije wil voor de volle 100 procent is uitgeleefd. Als je zelf vindt dat het dan uiteindelijk genoeg is geweest wat je aan met name aan kwaad hebt geschapen, zul je ‘de weg’ terug op eigen kracht moeten zien te vinden.

[peda]

Hallo Yours,

Jij vertolkt de m.i. main stream metafysische ( esoterische ) gedachte dat de mens het Kwaad zelve moet overwinnen om Thuis te kunnen komen.
Walsch verkondigt dat het kwaad op in de Hemel vooraf gewenste wijze persoonlijk empirisch ervaren wil worden.
Het Kwaad overwinnen, om Thuis te kunnen komen, is wel wat anders als reeds Thuis in de Hemel te zijn en vervolgens in het Thuis op de idee komen om het Kwaad te gaan ervaren puur om de kwaad-ervaring vanuit de praktijk te voelen.
Omdat veel mensen in de wereld leven in kommer en kwel, betekent zulks dat bij deze personen in de aardse praktijk voldaan wordt aan een eigen vooraf in de Hemel genomen vrije wilsbeschikking. Aardse ellende ervaren, omdat zo'n ervaring gewenst wordt. Een unicum qua opvatting in metafysica land in mijn optiek.
Overigens is aan de God-Kwaad situatie in het christendom ook veel literatuur besteed, maar in de Walsch visie staan christelijke premissen niet centraal.

[Snelheid]

In de emanatie leer is er geen sprake van een bewuste schepping, maar van een cascade aan Geestelijke Uitvloeiingen, waarbij bij elke verdere cascade-stap het goddelijke in de vervolg-vormen steeds verder verloren gaat. Dat de mens dus een vorm is die 100 % aan god-gelijk-zou-zijn, is ook onder de emanatie-volgers geen gebruikelijk inzicht. Wel dat de innerlijke mens vorm , ondanks door de cascades verwijderd van God ( het Ene of hoe ook te noemen ) nog zoveel aan oorspronkelijke "" Geest-kracht "" heeft overgehouden dat hij/ zij de weg naar Huis op eigen kracht kan vinden. Dat de mens 100 % aan god-gelijk is, zoals door Walsch wordt gesteld, is in de metafysica wereld wel een unieke visie.

Walsch kan simpelweg niet vooruitkijken: namelijk wat de mens te wachten staat als de vrije wil voor de volle 100 procent is uitgeleefd. Als je zelf vindt dat het dan uiteindelijk genoeg is geweest wat je aan met name aan kwaad hebt geschapen, zul je ‘de weg’ terug op eigen kracht moeten zien te vinden.

Tja de ongelovigen zo als hier zijn maar een het ploeteren in hun eigen cirkeltje hoe onvrij kan men zijn terwijl de totale vrijheid tot in eeuwigheid voor het oprapen ligt;wellicht willen ze daar niets van weten daar het vijanden zijn van die vrijheid.

[Yours]

Hallo Yours,

Jij vertolkt de m.i. main stream metafysische gedachte dat de mens het Kwaad zelve moet overwinnen om Thuis te kunnen komen.
Walsch verkondigt dat het kwaad op in de Hemel vooraf gewenste wijze persoonlijk empirisch ervaren wil worden.
Het Kwaad overwinnen, om Thuis te kunnen komen, is wel wat anders als reeds Thuis in de Hemel te zijn en vervolgens in het Thuis op de idee komen om het Kwaad te gaan ervaren puur om de kwaad-ervaring vanuit de praktijk te voelen.
Omdat veel mensen in de wereld leven in kommer en kwel, betekent zulks dat bij deze personen in de aardse praktijk voldaan wordt aan een eigen vooraf in de Hemel genomen vrije wilsbeschikking. Aardse ellende ervaren, omdat zo'n ervaring gewenst wordt. Een unicum qua opvatting in metafysica land in mijn optiek.
Overigens is aan de God-Kwaad situatie in het christendom ook veel literatuur besteed, maar in de Walsch visie staat het christendom niet centraal.

Dag Peda,

Daarom is wat Walsch verkondigt nogal onlogisch. Maar dan blijkbaar weer niet op het moment dat je binnen die schepper-ervaring leeft. En bijvoorbeeld (nog) helemaal niets hebt met het Christendom, waarbinnen de God-Kwaad situatie eigenlijk centraal staat en je een schepsel Gods bent. Dààrbinnen is het dan weer onlogisch dat de persoon Jezus voor de zonden van de mens gestorven is. Dat kan natuurlijk helemaal niet, want je bent en blijft altijd verantwoordelijk voor ‘je eigen kwaad’. Dat zul je dan ook altijd zèlf weer goed moet maken.

[Messenger]

Tja de ongelovigen zo als hier zijn maar een het ploeteren in hun eigen cirkeltje hoe onvrij kan men zijn terwijl de totale vrijheid tot in eeuwigheid voor het oprapen ligt;wellicht willen ze daar niets van weten daar het vijanden zijn van die vrijheid.

Geen idee wat je hier probeert te zeggen.

[Messenger]

In de emanatie leer is er geen sprake van een bewuste schepping, maar van een cascade aan Geestelijke Uitvloeiingen, waarbij bij elke verdere cascade-stap het goddelijke in de vervolg-vormen steeds verder verloren gaat. Dat de mens dus een vorm is die 100 % aan god-gelijk-zou-zijn, is ook onder de emanatie-volgers geen gebruikelijk inzicht. Wel dat de innerlijke mens vorm , ondanks door de cascades verwijderd van God ( het Ene of hoe ook te noemen ) nog zoveel aan oorspronkelijke "" Geest-kracht "" heeft overgehouden dat hij/ zij de weg naar Huis op eigen kracht kan vinden. Dat de mens 100 % aan god-gelijk is, zoals door Walsch wordt gesteld, is in de metafysica wereld wel een unieke visie.

Walsch kan simpelweg niet vooruitkijken: namelijk wat de mens te wachten staat als de vrije wil voor de volle 100 procent is uitgeleefd. Als je zelf vindt dat het dan uiteindelijk genoeg is geweest wat je aan met name aan kwaad hebt geschapen, zul je ‘de weg’ terug op eigen kracht moeten zien te vinden.

In Jesaja 45 vers 5 t/m 7 zegt God zelf te zorgen voor het licht en de duisternis, voor de vrede en het kwaad.
Overigens is de vrije wil onbegrensd en wordt nooit de volle 100% gehaald.

[Yours]

Walsch kan simpelweg niet vooruitkijken: namelijk wat de mens te wachten staat als de vrije wil voor de volle 100 procent is uitgeleefd. Als je zelf vindt dat het dan uiteindelijk genoeg is geweest wat je aan met name aan kwaad hebt geschapen, zul je ‘de weg’ terug op eigen kracht moeten zien te vinden.

In Jesaja 45 vers 5 t/m 7 zegt God zelf te zorgen voor het licht en de duisternis, voor de vrede en het kwaad.
Overigens is de vrije wil onbegrensd en wordt nooit de volle 100% gehaald.

Dag Messenger,

Dit vers dien je in mijn visie als volgt te lezen/begrijpen:

De vrije wil is onbegrensd, wat betekent dat het ook mogelijk is om onbegrensd kwaad te doen, welke mogelijkheden zich heden ten dage opnieuw en opnieuw openbaren door middel van de verschillende oorlogen. ‘God’ maakt het op die manier mogelijk om als mens zèlf door middel van het kwaad de eigen complete duisternis te scheppen. En te zijner tijd ook weer de eigen vrede te scheppen als de wil daartoe ontstaat. De mens creëert dus àlles voor de volle 100% zèlf. Wat religies ons ook proberen te doen geloven.

[peda]

Door de vrije wil bij de mens kan (theologisch) de mens kiezen om het niet-goede te doen. Goed is datgene dat God Goed vindt, Kwaad is datgene dat de mens eigenstandig doet en wat niet-goed is. God schept dus niet het menselijke kwaad als een zelfstandige "' factor "' , maar Kwaad is de menselijke consequentie van het met de vrije wil niet het goede te doen. Het is de bekende dualiteit die de Schepper-God als mogelijkheid in de schepping heeft gelegd, zoals ook licht en niet-licht ( duisternis ) beiden (kunnen) voorkomen. Door deze dualiteit is de mogelijkheid van een niet-volkomen schepping gegeven, dat is waar Leibniz ook op wijst met zijn credo dat God de best mogelijke schepping heeft gerealiseerd. Dat de mensheid met behoud van de vrije wil in de huidige schepping het Kwaad achter zich laat en op eigen kracht de dualiteit opheft, wordt in het christendom uitgesloten. Daarom de profetie van de terugkeer van Jezus om onder Goddelijke Sturing en met geweld een einde te maken aan de dualiteit in de huidige schepping ( o.m. het definitief verslaan van satan ) en de komst van de nieuwe aarde.
Kan de mensheid de dualiteit overwinnen op eigen kracht ( reïncarnatie ), hoeft de dualiteit helemaal niet overwonnen te worden ( Walsch ) of is het Jezus die terugkeert uit de hemel om het te richten. Zo maar een paar gedachten uit het brede veld van de metafysica rond de dualiteit met als mogelijke consequentie het menselijk Kwaad ( = zonde ). De naturalist lost het menselijk kwaad op zonder metafysica en heeft het niet over "" zonde "" cq gebruikt het woord "" zonde "" in een andere betekenis, ook een mogelijkheid.

[Petra]

Omdat veel mensen in de wereld leven in kommer en kwel, betekent zulks dat bij deze personen in de aardse praktijk voldaan wordt aan een eigen vooraf in de Hemel genomen vrije wilsbeschikking. Aardse ellende ervaren, omdat zo'n ervaring gewenst wordt. Een unicum qua opvatting in metafysica land in mijn optiek.
Overigens is aan de God-Kwaad situatie in het christendom ook veel literatuur besteed, maar in de Walsch visie staan christelijke premissen niet centraal.

https://psi-encyclopedia.spr.ac.uk/arti ... ncarnation

Hier een uitgebreid onderzoek. In het Engels dat dan weer wel.
Onderzoek wijst in de richting van vrije keuze, en geen sprake van karma/karmische wetten

Ik zal wat citaten vertaald geven:

"Een veel gestelde vraag over reïncarnatie betreft de omstandigheden van iemands nieuwe leven. Zijn deze voorbestemd door karma of verordend door een godheid? Of kunnen ze puur willekeurig zijn, een kwestie van toeval? En heeft het individu daar iets over te zeggen? Reïncarnatieonderzoek suggereert dat in de meeste gevallen veel aspecten van het nieuwe leven in feite vrij door het individu worden gekozen, hoewel dit niet altijd het geval is".

"Reïncarnatieonderzoekers hebben meer dan 2.500 gevallen verzameld van mensen (meestal kinderen) die spontane herinneringen uit vorige levens beschrijven. Hiervan zijn er meer dan 1.700 opgelost, wat betekent dat de identiteit van de vorige incarnatie van het kind is ontdekt aan de hand van informatie over of gegeven door het kind en geverifieerd door middel van gegevens of getuigengeheugen. In een steekproef van 1200 van dergelijke kinderen verklaarden 276 (23%) dat ze zich de pauze (de tijd tussen levens) voorafgaand aan hun huidige leven herinnerden.1 Deze getuigenissen en bepaalde patronen van de reïncarnaties zelf bieden voorzichtige oplossingen voor het probleem van de manier waarop de kenmerken van het toekomstige leven worden bepaald, dat reïncarnatieonderzoeker James Matlock 'het selectieprobleem' heeft genoemd."


"Overtuigingen over selectie zijn in drie categorieën:

vrije keuze, gehouden door tribale culturen met animistische overtuigingen en in de ontwikkelde wereld door de New Age-beweging
juridisch karma als gevolg van 'natuurwetten' of decreten van goden, gehouden door het hindoeïsme, boeddhisme, theosofie en anderen
Willekeurige toewijzing, een veelgehoorde aanname


De New Age notie van keuze heeft de neiging om definiërende of verzachtende concepten te omvatten als:

Verplicht levensplan dat alle belangrijke gebeurtenissen omvat, die noodzakelijkerwijs voorkennis vereisen, met als doel meestal het leren van een of andere waarheid
zielencontract, een quasi-wettelijke overeenkomst die de geïncarneerde persoon bindt aan een bepaalde opdracht
zielengroep, een permanente opdracht van zielen om opeenvolgende levens samen te leven en in overleg met elkaar te plannen
zielsverwanten of tweelingzielen, paren van zielen die permanent verbonden zijn in opeenvolgende levens"




"...Andere reïncarnatie-onderzoekers, waaronder de pionier van het veld, Ian Stevenson, hebben een soortgelijk overwicht van vrije keuze opgemerkt, soms met selectie bijgestaan door een spiritueel wezen. In zeldzamere gevallen lijkt selectie te zijn afgedwongen of in sommige gevallen verboden. Motivaties vallen uiteen in verschillende categorieën, zoals hieronder zal worden beschreven.

Hoewel veel mensen het concept van karma als onlosmakelijk verbonden zien met het concept van reïncarnatie, omvatten de reïncarnatieovertuigingen van veel culturen, waaronder de Druzen, een reïncarnatiesekte van de sjiitische islam, en tribale culturen over de hele wereld, geen karma. Blijkbaar vond Stevenson ondersteuning voor karma bijna onbestaande, en verklaarde:

In de gevallen die ik heb onderzocht, heb ik bijna geen bewijs gevonden van de effecten van moreel gedrag in het ene leven op de uiterlijke omstandigheden van een ander leven. Wanneer ik de gevallen onderzoek waarin sprake is van een duidelijk verschil in sociaal-economische status tussen de betrokken gezinnen, kan ik geen patroon ontdekken dat erop wijst dat de boosaardigen zijn gedegradeerd en de deugdzamen zijn gepromoveerd.3

Matlock voegt toe:

Om juridisch karma van kracht te laten zijn, zouden de beslissingen van niet-geïncarneerde actoren (in electieve reïncarnatie) of niet-menselijke geesten (in geassisteerde reïncarnatie) moeten worden beperkt door karmische wetten, en er is niets dat erop wijst dat ze dat zijn.4"

[Messenger]

In Jesaja 45 vers 5 t/m 7 zegt God zelf te zorgen voor het licht en de duisternis, voor de vrede en het kwaad.
Overigens is de vrije wil onbegrensd en wordt nooit de volle 100% gehaald.

Dag Messenger,

Dit vers dien je in mijn visie als volgt te lezen/begrijpen:

De vrije wil is onbegrensd, wat betekent dat het ook mogelijk is om onbegrensd kwaad te doen, welke mogelijkheden zich heden ten dage opnieuw en opnieuw openbaren door middel van de verschillende oorlogen. ‘God’ maakt het op die manier mogelijk om als mens zèlf door middel van het kwaad de eigen complete duisternis te scheppen. En te zijner tijd ook weer de eigen vrede te scheppen als de wil daartoe ontstaat. De mens creëert dus àlles voor de volle 100% zèlf. Wat religies ons ook proberen te doen geloven.

De mens is God, geindividueerd. God ervaart zich door jou empirisch in het leven.
Er is niets anders dan God, vandaar dat wat er ook geschiedt Gods werk is.
In Religies wordt de mens gezien als schepsel van God, waardoor ze ons laten geloven dat God van de mens is afgescheiden en dat het aan de levenswandel van de mens ligt of de mens weer bij God zal kunnen komen.

[Yours]

Dag Messenger,

Dit vers dien je in mijn visie als volgt te lezen/begrijpen:

De vrije wil is onbegrensd, wat betekent dat het ook mogelijk is om onbegrensd kwaad te doen, welke mogelijkheden zich heden ten dage opnieuw en opnieuw openbaren door middel van de verschillende oorlogen. ‘God’ maakt het op die manier mogelijk om als mens zèlf door middel van het kwaad de eigen complete duisternis te scheppen. En te zijner tijd ook weer de eigen vrede te scheppen als de wil daartoe ontstaat. De mens creëert dus àlles voor de volle 100% zèlf. Wat religies ons ook proberen te doen geloven.

De mens is God, geindividueerd. God ervaart zich door jou empirisch in het leven.
Er is niets anders dan God, vandaar dat wat er ook geschiedt Gods werk is.
In Religies wordt de mens gezien als schepsel van God, waardoor ze ons laten geloven dat God van de mens is afgescheiden en dat het aan de levenswandel van de mens ligt of de mens weer bij God zal kunnen komen.

Dag Messenger,

Het kan soms wel degelijk voelen alsof je van God afgescheiden bent. Dat kan bijvoorbeeld door ziekte (depressie!) of doordat je het er zelf naar gemaakt hebt (zonde). Dat is een factor die nogal eens over het hoofd gezien wordt. Als reactie daarop ga je dan ‘op zoek’ naar God. En dat gebeurt dan vaak via geloof, wat vele vormen kan aannemen.

[Messenger]

De mens is God, geindividueerd. God ervaart zich door jou empirisch in het leven.
Er is niets anders dan God, vandaar dat wat er ook geschiedt Gods werk is.
In Religies wordt de mens gezien als schepsel van God, waardoor ze ons laten geloven dat God van de mens is afgescheiden en dat het aan de levenswandel van de mens ligt of de mens weer bij God zal kunnen komen.

Dag Messenger,

Het kan soms wel degelijk voelen alsof je van God afgescheiden bent. Dat kan bijvoorbeeld door ziekte (depressie!) of doordat je het er zelf naar gemaakt hebt (zonde). Dat is een factor die nogal eens over het hoofd gezien wordt. Als reactie daarop ga je dan ‘op zoek’ naar God. En dat gebeurt dan vaak via geloof, wat vele vormen kan aannemen.

Ja daar heb je gelijk in Yours. Zo kan het voelen, wat de bijbel ook voedt met de suggestie dat God de mens verstoten heeft en dat de mens de weg naar God moet terugvinden.
Maar als je gelooft in een God van pure en echte liefde die bovendien alomtegenwoordig is (overal, in alles en nergens), begrijp je dat dit een illusie is.

[Yours]

Dag Messenger,

Het kan soms wel degelijk voelen alsof je van God afgescheiden bent. Dat kan bijvoorbeeld door ziekte (depressie!) of doordat je het er zelf naar gemaakt hebt (zonde). Dat is een factor die nogal eens over het hoofd gezien wordt. Als reactie daarop ga je dan ‘op zoek’ naar God. En dat gebeurt dan vaak via geloof, wat vele vormen kan aannemen.

Ja daar heb je gelijk in Yours. Zo kan het voelen, wat de bijbel ook voedt met de suggestie dat God de mens verstoten heeft en dat de mens de weg naar God moet terugvinden.
Maar als je gelooft in een God van pure en echte liefde die bovendien alomtegenwoordig is (overal, in alles en nergens), begrijp je dat dit een illusie is.

Die illusie van verstoten zijn voelt dan echter als Waarheid, waardoor men weer de Weg gaat zoeken die tot een hernieuwd Leven in/met God leidt/lijdt. Met ‘lijdt’ bedoel ik dat het gepaard gaat met lijden.

[Alpha]

In de encyclopedie "inzicht in de schrift" wordt uitvoerig ingegaan op het begrip.

Ook de encyclopedie "inzicht in de schrift" is mensenwerk.
God heeft daar niets mee te maken. De vrije wil maakt dat er geen gebod is en geen zonde. Daardoor is er ook niemand in Gods ogen zondaar. Allemaal religieuze verwarring en inconsequent denken over de aspecten van God.

De encyclopedie "inzicht in de schrift" is geheel gebaseerd op de Bijbel.
De gehele Bijbel is door God geïnspireerd.
Door de Bijbelse normen en waarden los te laten ontstaat chaos en ellende.
Kijk maar om je heen.

Door je aan de zuivere Bijbels leer vast te houden kan m.i. geen verwarring ontstaan.
Gij zult niet stelen is m.i. duidelijk.

Maar ja, het kern punt blijft: mensen willen zelf bepalen wat goed of fout is.
Dus te hard of door rood rijden kan dus?

[Robert Frans]

Als je na het sterven weet Wie en Wat je bent (God zelve, geïndividueerd in het voorbije leven), merk je ook dat de pure liefde overweldigend is en niet te weerstaan.
Ik zie de vrije wil niet als mankement. Het vloeit voort uit pure liefde die je niet oordeelt omdat die liefde onvoorwaardelijk is.

Als God zich als individuatie ervaart in een bepaalde levensrol, niet wetende God te zijn, is God bezig met het ervaren van een avontuur/ontdekkingsreis. De alwetende God weet wat de keuzemogelijkheden zijn in het leven en wacht af wat Zijn/Haar individuaties zullen kiezen. Alsof de ontwerper van een adventuregame toekijkt hoe het spel gespeeld wordt en hoe de rollen van de deelnemende avatars worden vertolkt.

Andere vergelijking: God bladert door de reisgidsen en droomt over de vakantiereis maar verlangt naar de echte ervaring.
Wetende dat je God zelve bent is niet handig in de meeste gevallen, bovendien is het pas echt een avontuur als je in die rol even bent vergeten God zelve te zijn. Dan ben je niet zozeer de reisleider in de groep maar een argeloze toerist die zich laat gidsen.
Is eigenlijk wel grappig, dat God gegidst of geleid wordt.

Ik vroeg me af of je je soms hebt laten inspireren door het verhaal The Egg. In dit (Engelse) verhaal wordt gesteld dat ieder mens op aarde, in alle tijden en culturen, in feite één en dezelfde persoon is, die bezig is zich te ontwikkelen tot een god. Een soort extreme versie van reïncarnatie, zeg maar. Zowel jij als ik zijn dus een en dezelfde persoon, die beide levens na elkaar beleefd, terwijl beide levens ook weer tegelijkertijd plaatsvinden. Pas als je alle levens in het hele universum hebt doorgemaakt van de vroegste oertijd tot de verste toekomst, wordt je als een god geboren. Volgens mij komt dat vrij aardig overeen met wat jij hier schrijft, hoewel het verhaal dus wel meerdere goden kent met hun eigen universa waaruit zij geboren zijn. De protagonist wordt immers hierover door een andere god ingelicht.

Zelf geloof ik daar natuurlijk niets van en het lijkt mij zacht gezegd een nogal hopeloos langdurige geboorte zo, maar vind het desalniettemin wel een aardig verhaal dat je toch aan het denken kan zetten.

[Alpha]

Deze disharmonie trad onmiddellijk aan het licht in de gedragingen van het mensenpaar. Dat zij gedeelten van hun door God gemaakte lichaam bedekten en vervolgens probeerden zich voor God te verbergen, toonde duidelijk aan dat zij zich in hun geest en hart van God hadden teruggetrokken *1 (Ge 3:7, 8). Zo wekte de zonde schuldgevoelens, angst, onzekerheid en schaamte in hen op. Dit illustreert wat de apostel bedoelde toen hij in Romeinen 2:15 zei dat Gods wet ’in het hart van de mens staat geschreven’; een schending van die wet bracht nu derhalve innerlijke beroering in de mens teweeg *2, doordat zijn geweten hem van kwaaddoen beschuldigde. In feite bezat de mens een ingebouwde leugendetector die het hem onmogelijk maakte zijn zondige staat voor zijn Schepper te verbergen *3 en prompt vroeg God dan ook als antwoord op de uitvlucht waarmee de man zijn veranderde houding jegens zijn hemelse Vader verdedigde: „Hebt gij soms van de boom gegeten waarvan ik u geboden heb niet te eten?” — Ge 3:9-11 *4

Zelden heb ik zulk overduidelijke onzin over Genesis gezien.

*1. De reden dat de mens zich verborg zich omdat hij zich schaamde dat hij naakt was (Gen 3:10). Nergens in Genesis staat dat dit was omdat zij zich in hun hart en geest van God hadden terug getrokken.

*2 De mens kon tevoren niet op de hoogte zijn van een wets schending, ze kenden immers het verschil tussen goed en kwaad niet (Gen 3:5).

*3 Zo'n antenne had de mensen dus niet, want anders was ze wel van het fruit af gebleven he..... Genesis 3 zegt overigens nergens dat de mens in zondige staat is vervallen. Wél dat de mens nu als de goden (meervoud....) is (Gen 3:5)

*4. Je hebt het hier over een uitvlucht waarmee de mens zijn veranderende houding verdedigde en dat God ALS ANTWOORD daarop vroeg of de mens van de boom had gegeten. Op zich al een vreemde vraag van een alleswetende God, maar die vraag was GEEN reactie op een uitvlucht. Lees maar na in Genesis 3: 8-11. De mens had gezegd zich te verschuilen omdat hij zich schaamde naakt te zijn. Dat was geen uitvlucht, maar gewoon het probleem, want in Gen 3:7 staat dat beiden de ogen openging, ze merkten dat ze naakt waren en zich daarom schaamden.

Maar ja, jouw reactie is dan ook gekopieerd van een mensenschrijfsel...

Duidelijk.
Je gelooft onzin.

*1 Ze hadden van de schepper een geweten gekregen, waardoor zij schuldgevoelens kregen.
Ze werden zich ervan bewust dat zij naakt waren.
Vanwege hun volmaaktheid konden zij weten dat Satan fout was.


*2 Zij wilden net als God zijn, kennende goed en kwaad.
Zij hadden een vrije wil en kozen dus voor ongehoorzaamheid.
Satan manipuleerde Eva en trok Gods recht in twijfel om te bepalen of vruchten van de boom niet gegeten mocht worden.
De gehele schepping stond tot hun ter beschikking, behalve de vruchten van één boom!.
Adam had ook een keuze, toch koos hij om Eva te volgen en gaf God daarvan de schuld. (Genesis 3:12).

*3 Mensen hebben wel degelijk een geweten van God gekregen
Het loon van de zonde is de dood.
Zij stierven dus en gaven dat aan hun kinderen door.

*4. Hun geweten begon te spreken en dat is een feit, geen uitvlucht.
Hun ogen gingen open, ze zagen dat zij zondig waren geworden.

[Snelheid]

Hoe lang loopt deze draad al waar men elkaar maar tegen spreekt en laat nou niemand gelijk hebben ;het is heel eenvoudig men kan het elke dag zien en de mens is geneigd tot alle kwaad wie dan ook;maar er is een uit weg alleen die wordt ook hier niet aanvaard dus ja........................

[Dat_beloof_ik]

Zelden heb ik zulk overduidelijke onzin over Genesis gezien.

*1. De reden dat de mens zich verborg zich omdat hij zich schaamde dat hij naakt was (Gen 3:10). Nergens in Genesis staat dat dit was omdat zij zich in hun hart en geest van God hadden terug getrokken.

*2 De mens kon tevoren niet op de hoogte zijn van een wets schending, ze kenden immers het verschil tussen goed en kwaad niet (Gen 3:5).

*3 Zo'n antenne had de mensen dus niet, want anders was ze wel van het fruit af gebleven he..... Genesis 3 zegt overigens nergens dat de mens in zondige staat is vervallen. Wél dat de mens nu als de goden (meervoud....) is (Gen 3:5)

*4. Je hebt het hier over een uitvlucht waarmee de mens zijn veranderende houding verdedigde en dat God ALS ANTWOORD daarop vroeg of de mens van de boom had gegeten. Op zich al een vreemde vraag van een alleswetende God, maar die vraag was GEEN reactie op een uitvlucht. Lees maar na in Genesis 3: 8-11. De mens had gezegd zich te verschuilen omdat hij zich schaamde naakt te zijn. Dat was geen uitvlucht, maar gewoon het probleem, want in Gen 3:7 staat dat beiden de ogen openging, ze merkten dat ze naakt waren en zich daarom schaamden.

Maar ja, jouw reactie is dan ook gekopieerd van een mensenschrijfsel...

Duidelijk.
Je gelooft onzin.

*1 Ze hadden van de schepper een geweten gekregen, waardoor zij schuldgevoelens kregen.
Ze werden zich ervan bewust dat zij naakt waren.
Vanwege hun volmaaktheid konden zij weten dat Satan fout was.


*2 Zij wilden net als God zijn, kennende goed en kwaad.
Zij hadden een vrije wil en kozen dus voor ongehoorzaamheid.
Satan manipuleerde Eva en trok Gods recht in twijfel om te bepalen of vruchten van de boom niet gegeten mocht worden.
De gehele schepping stond tot hun ter beschikking, behalve de vruchten van één boom!.
Adam had ook een keuze, toch koos hij om Eva te volgen en gaf God daarvan de schuld. (Genesis 3:12).

*3 Mensen hebben wel degelijk een geweten van God gekregen
Het loon van de zonde is de dood.
Zij stierven dus en gaven dat aan hun kinderen door.

*4. Hun geweten begon te spreken en dat is een feit, geen uitvlucht.
Hun ogen gingen open, ze zagen dat zij zondig waren geworden.

Ik kan je punten pareren met een simpele vraag waarop je geen antwoord zult hebben. Waarin Genesis staat dat mensen een geweten en vrij wil kregen?
Nergens...

[Messenger]

Ook de encyclopedie "inzicht in de schrift" is mensenwerk.
God heeft daar niets mee te maken. De vrije wil maakt dat er geen gebod is en geen zonde. Daardoor is er ook niemand in Gods ogen zondaar. Allemaal religieuze verwarring en inconsequent denken over de aspecten van God.

De encyclopedie "inzicht in de schrift" is geheel gebaseerd op de Bijbel.

Door mensen geschreven.

De gehele Bijbel is door God geïnspireerd.

De gehele bijbel? Nee volgens mij niet. En mensen die geinspireerd raakten schreven hun eigen versie en interpretatie en die was niet altijd juist.

Door de Bijbelse normen en waarden los te laten ontstaat chaos en ellende.
Kijk maar om je heen.

Ik zie het slechtste in de mensheid in het Midden-Oosten waar de conflicten religieus van aard zijn en ook gebaseerd op bijbelse normen en waarden.

Door je aan de zuivere Bijbels leer vast te houden kan m.i. geen verwarring ontstaan.
Gij zult niet stelen is m.i. duidelijk.

Bijbelse leer geeft behoorlijk verwarring hoor. Het Godsbesef is er vaak in afwezig.

Maar ja, het kern punt blijft: mensen willen zelf bepalen wat goed of fout is.
Dus te hard of door rood rijden kan dus?

Vrije wil, het is me wat. Niet God smijt je op de bon maar meneer agent.

[Messenger]

Als je na het sterven weet Wie en Wat je bent (God zelve, geïndividueerd in het voorbije leven), merk je ook dat de pure liefde overweldigend is en niet te weerstaan.
Ik zie de vrije wil niet als mankement. Het vloeit voort uit pure liefde die je niet oordeelt omdat die liefde onvoorwaardelijk is.

Als God zich als individuatie ervaart in een bepaalde levensrol, niet wetende God te zijn, is God bezig met het ervaren van een avontuur/ontdekkingsreis. De alwetende God weet wat de keuzemogelijkheden zijn in het leven en wacht af wat Zijn/Haar individuaties zullen kiezen. Alsof de ontwerper van een adventuregame toekijkt hoe het spel gespeeld wordt en hoe de rollen van de deelnemende avatars worden vertolkt.

Andere vergelijking: God bladert door de reisgidsen en droomt over de vakantiereis maar verlangt naar de echte ervaring.
Wetende dat je God zelve bent is niet handig in de meeste gevallen, bovendien is het pas echt een avontuur als je in die rol even bent vergeten God zelve te zijn. Dan ben je niet zozeer de reisleider in de groep maar een argeloze toerist die zich laat gidsen.
Is eigenlijk wel grappig, dat God gegidst of geleid wordt.

Ik vroeg me af of je je soms hebt laten inspireren door het verhaal The Egg. In dit (Engelse) verhaal wordt gesteld dat ieder mens op aarde, in alle tijden en culturen, in feite één en dezelfde persoon is, die bezig is zich te ontwikkelen tot een god. Een soort extreme versie van reïncarnatie, zeg maar. Zowel jij als ik zijn dus een en dezelfde persoon, die beide levens na elkaar beleefd, terwijl beide levens ook weer tegelijkertijd plaatsvinden. Pas als je alle levens in het hele universum hebt doorgemaakt van de vroegste oertijd tot de verste toekomst, wordt je als een god geboren. Volgens mij komt dat vrij aardig overeen met wat jij hier schrijft, hoewel het verhaal dus wel meerdere goden kent met hun eigen universa waaruit zij geboren zijn. De protagonist wordt immers hierover door een andere god ingelicht.

Zelf geloof ik daar natuurlijk niets van en het lijkt mij zacht gezegd een nogal hopeloos langdurige geboorte zo, maar vind het desalniettemin wel een aardig verhaal dat je toch aan het denken kan zetten.

Dank je want ik kende het verhaal niet. De site die je gaf is helaas niet veilig, maar ik heb de uitleg gevonden in een animatie op Youtube : https://www.youtube.com/watch?v=h6fcK_fRYaI

Het komt vertrouwd op me over. Al het leven dat is geweest, dat nu is en dat zal worden is van 1 wezen. Een wezen dat zich empirisch immanent ervaart en transcendent waarneemt.
Leuk dat je dit deelde.

[Tufkah]

Het waarnemen is altijd immanent. Het is jij buiten mij die ook immanent waarneemt.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Transcendentie_(religie)

In het christelijk geloof is er sprake van zowel immanente als transcendente eigenschappen van God. Zijn eeuwigheid en alomtegenwoordigheid betekent dat er nooit een tijd of plaats geweest is of zal zijn, waar hij niet was, is of zal zijn. Wanneer gezegd wordt dat Hij het is die Zijn schepping onderhoudt, betekent dit dat de schepping zonder Hem niet kan bestaan. God heeft dus immanente eigenschappen.

God is echter ook transcendent. Hij maakt geen deel uit van de schepping. Zijn heerlijkheid (Hebreeuws: kabood; Grieks: doxa; Latijn: gloria) gaat ver boven de schepping uit.

Er zit een logica is, God was uiteraard al vóór de schepping. Toen was er geen tijd of plaats. Toen was God per definitie eeuwig en alomtegenwoordig.

Sedert de schepping onderhoudt God zijn schepping. Dat is de betekenis van 'de 7e dag' , God rust in de schepping en onderhoudt de schepping daarmee. Waarmee God ook in de schepping geen tijd of plaats in neemt.

Daarmee verschillen wij mensen per definitie van God, God is eeuwig en alomtegenwoordig. Als mens zijn we tijdelijk en aan een plaats gebonden.

God kan ook niet 'niet' op een plaats tegenwoordig zijn, want dan zou God niet alomtegenwoordig zijn. God is dus immanent in mij en transcedendent (overstijgend) aan mij. Dat is een universeel principe. Tenzij we een God zoals Odin verzinnen, die is 'daar' (in het walhalla) en niet 'hier'. Daarom is de Waarheid dat er maar één God is en de rest zijn verzonnen goden.

[Tiberius Claudius]

Het waarnemen is altijd immanent. Het is jij buiten mij die ook immanent waarneemt.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Transcendentie_(religie)

In het christelijk geloof is er sprake van zowel immanente als transcendente eigenschappen van God. Zijn eeuwigheid en alomtegenwoordigheid betekent dat er nooit een tijd of plaats geweest is of zal zijn, waar hij niet was, is of zal zijn. Wanneer gezegd wordt dat Hij het is die Zijn schepping onderhoudt, betekent dit dat de schepping zonder Hem niet kan bestaan. God heeft dus immanente eigenschappen.

God is echter ook transcendent. Hij maakt geen deel uit van de schepping. Zijn heerlijkheid (Hebreeuws: kabood; Grieks: doxa; Latijn: gloria) gaat ver boven de schepping uit.

Er zit een logica is, God was uiteraard al vóór de schepping. Toen was er geen tijd of plaats. Toen was God per definitie eeuwig en alomtegenwoordig.

Sedert de schepping onderhoudt God zijn schepping. Dat is de betekenis van 'de 7e dag' , God rust in de schepping en onderhoudt de schepping daarmee. Waarmee God ook in de schepping geen tijd of plaats in neemt.

Daarmee verschillen wij mensen per definitie van God, God is eeuwig en alomtegenwoordig. Als mens zijn we tijdelijk en aan een plaats gebonden.

God kan ook niet 'niet' op een plaats tegenwoordig zijn, want dan zou God niet alomtegenwoordig zijn. God is dus immanent in mij en transcedendent (overstijgend) aan mij. Dat is een universeel principe. Tenzij we een God zoals Odin verzinnen, die is 'daar' (in het walhalla) en niet 'hier'. Daarom is de Waarheid dat er maar één God is en de rest zijn verzonnen goden.

En waarom zou die ene God ook niet verzonnen kunnen zijn?

PS.
Het bestaan van Odin (met de rest) lijkt me verdedigbaarderr als die ene God.