De kracht van God en de lege gaten in onze kennis

[hopper]

Liefde onderhandelt niet met jouw wetten. Liefde onderhandelt nergens mee. Liefde is in aanwezigheid in zichzelf, nergens op gericht.

Liefde maakt geen wetten, handhaaft geen wetten en velt geen oordeel over wetten.

Daarom kunnen we beter bespreken hoe die liefde te verwezenlijken, zodat het je wezen (het wezenlijke) is.
Zonder wetten uit een stoffig boek waarin moorddadige figuren voor komen.

En als God liefde is, dan wordt je dus zelf God.

Wat dan resulteert in gelovigen die mij aanbidden. Maar dat hoeft helemaal niet!

[Messenger]

Daarom kunnen we beter bespreken hoe die liefde te verwezenlijken, zodat het je wezen (het wezenlijke) is.
Zonder wetten uit een stoffig boek waarin moorddadige figuren voor komen.

En als God liefde is, dan wordt je dus zelf God.

Wat dan resulteert in gelovigen die mij aanbidden. Maar dat hoeft helemaal niet!

Ontwaken dus.

[hopper]

Daarom kunnen we beter bespreken hoe die liefde te verwezenlijken, zodat het je wezen (het wezenlijke) is.
Zonder wetten uit een stoffig boek waarin moorddadige figuren voor komen.

En als God liefde is, dan wordt je dus zelf God.

Wat dan resulteert in gelovigen die mij aanbidden. Maar dat hoeft helemaal niet!

Ontwaken dus.

Ik herhaal maar eens mijn mantra: liefde = gelijkwaardigheid = hetzelfde.
Homohaters, racisten, vrouwenonderdrukkers en kindermeppers zijn geen liefde, want geen gelijkwaardigheid.
Als je je onderwerpt aan een denkbeeldige God is er ook geen gelijkwaardigheid.

Meet met de maat nul.

[small brother]

Liefde onderhandelt niet met jouw wetten. Liefde onderhandelt nergens mee. Liefde is in aanwezigheid in zichzelf, nergens op gericht.

Liefde maakt geen wetten, handhaaft geen wetten en velt geen oordeel over wetten.

Dat heb je goed gezien, ik heb geen enkel fundament. Geen enkele waarde, alleen leegte.

Elke ziel is alomtegenwoordig, alles omvattend, alwetend en alziend. En uiteraard onvoorwaardelijke liefde.

Ontwaken dus.

Ik herhaal maar eens mijn mantra: liefde = gelijkwaardigheid = hetzelfde.
Homohaters, racisten, vrouwenonderdrukkers en kindermeppers zijn geen liefde, want geen gelijkwaardigheid.
Als je je onderwerpt aan een denkbeeldige God is er ook geen gelijkwaardigheid.
Meet met de maat nul.

Mooi stel zijn jullie:
1. Liefde kent geen wetten en handhaaft geen wetten.
2. Liefde kent geen gezag en geen onderwerping.
3. Alles mag en is liefdevol, tenzij geen sprake is van gelijkwaardigheid (strijd met punt 2).
4. God en koning zijn onwettig, en kinderen gelijk aan de ouders.

Volgens mij heb je zo perfect de liefdeloosheid gedefinieerd. Onverschilligheid. Anarchie.

[hopper]

Mooi stel zijn jullie:
1. Liefde kent geen wetten en handhaaft geen wetten.
2. Liefde kent geen gezag en geen onderwerping.
3. Alles mag en is liefdevol, tenzij geen sprake is van gelijkwaardigheid (strijd met punt 2).
4. God en koning zijn onwettig, en kinderen gelijk aan de ouders.

Volgens mij heb je zo perfect de liefdeloosheid gedefinieerd. Onverschilligheid. Anarchie.

Onderzoek liever de zaak i.p.v. te oordelen aan de hand van een stoffig boek.
Alleen de praktijk is geldig.

[small brother]

Onderzoek liever de zaak i.p.v. te oordelen aan de hand van een stoffig boek.
Alleen de praktijk is geldig.

In de praktijk brengt het stoffige boek klaarheid in de zaak.
Want de de liefde lijdt aan een communicatie-infarct,
en dientengevolge aan een stilstand in het denken.
Het gebeurt en overkomt je, en niemand zegt wat.

Psalm 149
Hallelujah! Zingt den HEERE een nieuw lied;
Zijn lof zij in de Gemeente Zijner gunstgenoten.
Dat Israël zich verblijde in Dengene, Die hem gemaakt heeft;
dat de kinderen Sions zich verheugen over hun Koning.
Dat zij Zijn Naam loven op de fluit en bazuin;
dat zij Hem psalmzingen op de trommel en harp.
Want de HEERE heeft een welgevallen aan Zijn volk;
Hij zal de zachtmoedigen versieren met heil.
Dat Zijn gunstgenoten van vreugde opspringen,
om die eer; dat zij juichen op hun legers.
De verheffingen Gods zullen in hun keel zijn;
en een tweesnijdend zwaard in hun hand;
Om wraak te doen over de heidenen,
en bestraffingen over de volken;
Om hun koningen te binden met ketenen,
en hun achtbaren met ijzeren boeien;
Om het beschreven recht over hen te doen.
Dit zal de heerlijkheid van al Zijn gunstgenoten zijn.
Hallelujah!

[MagereHein]

....een communicatie-infarct,
en dientengevolge aan een stilstand in het denken.

Dit zijn ware woorden!

[Yours]

Dag small brother,

Over communicatie-infarct gesproken: Ik kan niets met je wirwar van woorden en het er bijslepen van allerlei niet ter zake doende onderwerpen in jouw antwoord op mijn bericht van gisteren.

Ik stel het op prijs als je duidelijk bent in korte, heldere en concrete zinnen.

[hopper]

In de praktijk brengt het stoffige boek klaarheid in de zaak.
Want de de liefde lijdt aan een communicatie-infarct,
en dientengevolge aan een stilstand in het denken.
Het gebeurt en overkomt je, en niemand zegt wat.

Laat je eigen belangen varen en laat je aantrekken door de liefde, zoals een mot door het licht wordt aangetrokken.
Daar is geen boek voor nodig, je eigen hart weet meer dan genoeg. Als je maar zou weten hoe te luisteren....

[Messenger]

1. Liefde kent geen wetten en handhaaft geen wetten.

Liefde is in de meest pure vorm onvoorwaardelijk, om niet, accepterend, laat los. Liefde heelt en geneest alle leed, verdriet, onrecht en pijn.

2. Liefde kent geen gezag en geen onderwerping.

Echte liefde kent geen superioriteit, geen onderwerping. Liefde is om niet en verwacht niets terug maar laat los.

3. Alles mag en is liefdevol, tenzij geen sprake is van gelijkwaardigheid (strijd met punt 2).

Er is voor liefde geen superioriteit, waardoor sprake is van gelijkwaardigheid.

4. God en koning zijn onwettig, en kinderen gelijk aan de ouders.

Zoals gezegd is er voor de liefde geen superioriteit. Een ouder die zijn/haar kind afranselt handelt niet uit liefde maar uit onmacht en angst.
Dat heeft ook niets te doen met almacht overigens.

Volgens mij heb je zo perfect de liefdeloosheid gedefinieerd. Onverschilligheid. Anarchie.

Nee ik geef juist aan hoe liefde is. Echte liefde, niet de onmachtige straffende entiteit die wil regeren met de harde hand zoals sommige ouders hun kinderen mishandelen. Dat heeft dus niets met liefde te maken.
Ik heb het niet over liefdeloosheid, ik heb het over betrokkenheid in plaats van onverschilligheid en vrije wil.

[peda]

BeDOELde schepping impliceert een doel. Een streven van iets (?) of iemand om wat te bewerkstelligen.
Ik zou t doel willen weten, maar ook de manier waarop dit doel bereikt zou kunnen gaan worden.
En: wat is het doel van diegene die dit uitgedacht heeft?
Je kunt een bedoeling zien in leven. Waar wat precies is het doel? Zou een universum zonder leven meer of minder doel hebben?
Zo wordt er ook vaak de scheppende hand in al dit leven gezien, hetgeen een schepper impliceert. Deze schepper heeft daar dan duidelijk over nagedacht omdat er een bedoeling mee was gemoeid. Ik zie dat doel niet, ik zie geen scheppende hand en ik zie juist wel heel logica in de andere (wetenschappelijke/natuurlijke) verklaring.
En die is dan wel totaal zinloos/doelloos. Maar that's life.
M.a.w : voor bedoelde schepping heb ik geen goede argumenten kunnen vinden.

Hallo Magere Hein,

Inderdaad verwijst Bedoelde schepping naar een voorliggend bepaald Doel.
Wat nu in christelijke zin het Doel is, is voor de beantwoording een lastige, immers het Doel is in de Openbaring niet direct aangegeven.
In den beginne schiep God de Hemel en de aarde. Punt, Meer wordt er niet gezegd. Waarom God die volgens de definitie Volkomen is en aan wie het niets ontbreekt, overgaat tot het naast zich iets te scheppen dat niet God is, is een Mysterie. Een liefdevolle relatie onderhouden met de schepping, zo is de theologische vertaling van de Bedoeling, op basis van interpretatie van later gegeven bijbel teksten. Uit die interpretatie komt de christelijke rode draad naar voren.
Jij ziet die rode draad niet en dat kan ik ook begrijpen. Het is via logisch redeneren niet mogelijk om tot een absoluut juiste uitkomst te komen. Bedoeling kan niet via argumentatie uitgeschakeld worden, maar doelloosheid evenmin, althans niet op logica basis . Je blijft dus in de patsituatie hangen, waar de persoonlijke basis overtuiging de start positie is voor het gehele vervolg. Het vervolg vult de gelovige anders in als de ongelovige.
Ik stop vervolgens bij de pat situatie en laat het aan een ieder om vanuit de "'pat"" het vervolg te bewandelen. Dom, naïef, of andere terminologie neem ik dan bij het kijken naar de individueel gekozen vervolgweg niet in de mond.

[Messenger]

BeDOELde schepping impliceert een doel. Een streven van iets (?) of iemand om wat te bewerkstelligen.
Ik zou t doel willen weten, maar ook de manier waarop dit doel bereikt zou kunnen gaan worden.
En: wat is het doel van diegene die dit uitgedacht heeft?

Het doel is jezelf te ervaren in jouw schepping en jezelf te herscheppen naar je meest verheven visioen over wie je bent.

Je kunt een bedoeling zien in leven. Waar wat precies is het doel? Zou een universum zonder leven meer of minder doel hebben?

Het verlangen naar empirische ervaring bevredigen. Zoals je het verlangen naar een potje schaken kunt hebben.
Omdat je het enige wezen was waarbuiten niets bestaat, heb je jezelf opgedeeld in vele delen van jezelf zodat je met die andere delen op vele niveaus kunt schaken/ervaren.

Zo wordt er ook vaak de scheppende hand in al dit leven gezien, hetgeen een schepper impliceert. Deze schepper heeft daar dan duidelijk over nagedacht omdat er een bedoeling mee was gemoeid. Ik zie dat doel niet, ik zie geen scheppende hand en ik zie juist wel heel logica in de andere (wetenschappelijke/natuurlijke) verklaring.
En die is dan wel totaal zinloos/doelloos. Maar that's life.
M.a.w : voor bedoelde schepping heb ik geen goede argumenten kunnen vinden.

Behalve jezelf te ervaren op empirische wijze in de fysieke realiteit is er geen einddoel, het gaat simpel om de reis en het avontuur onderweg en niet om de bestemming.
Jij bent de scheppende hand in al dit leven en wij zijn allemaal jou en jij bent ons allemaal.
Jij bent mij en ik ben jou, wij zijn allen één.

De Ene schepper die zich opdeelde in vele scheppers.

[Zolderworm]

Persoonlijk denk ik dat Jezus een nieuw astraal lichaam heeft verworven. Of feitelijk een geheel nieuw ego. Althans ik denk dat het verhaal daarvoor staat. Dat beschouw ik als de wedergeboorte.

Wat is een astraal lichaam?

Behalve een stoffelijk lichaam hebben wij (voor ons gewone oog onzichtbaar) een etherisch lichaam, dat nauw verwant is aan het stoffelijk lichaam en de energiehuishouding daarvan regelt. Een astraal lichaam, dat vooral onze emoties regelt. En een mentaal lichaam, dat ons denken regelt. Astraal en mentaal lichaam kunnen vrijkomen van het stoffelijk lichaam en op pad gaan. Bijna altijd gecombineerd. Ze betreden dan de astraal/mentale wereld.

[hopper]

Hoe vullen we de lege gaten in onze kennis op?

https://home.kpn.nl/herakleitos/ethiek/Plato/Ethiek.htm

Ethica (of ethiek) is de tak van filosofie die zich bezighoudt met de vraag hoe de mens zich gedraagt, casu quo behoort te gedragen tegenover de mensen, dieren en dingen die hem omringen.

Een bij de Grieken wijdverbreide opvatting over rechtvaardigheid - het centrale ethische begrip op sociaal gebied - luidt dat rechtvaardigheid gelijk is aan isotès (gelijkheid): dit houdt in dat iedereen krijgt waar hij recht op heeft. Onrechtvaardigheid wordt gedefinieerd als pleonexia (meer willen hebben): als de één meer neemt dan waar hij recht op heeft, krijgt een ander automatisch minder. De meeste mensen willen zo veel mogelijk voor zichzelf hebben, omdat zij menen dat ze daardoor eudaimones (gelukkig) worden; eudaimonia (geluk) is voor de meeste mensen gelijk aan hedonè (genot), en hedonè is doorgaans gebaseerd op materiële genietingen, zoals geld, eten en drinken, mooie kleding en seks.

Dit is een filosofische stelling waar je wat mee kunt. Rechtvaardigheid is gelijkheid. Het niet meer wensen voor je zelf dan voor een ander.
Hedonisme staat aan de andere kant van de lineaal.

In de ethiek van Sokrates en Plato wordt deze ethische tweedeling opgeheven. Voor Sokrates en Plato kan het goede niet tegelijkertijd slecht zijn: iets wat goed is voor de één moet ook goed zijn voor de ander, want anders is het niet echt goed. Alleen als iemand doet wat in alle opzichten, onder alle omstandigheden en voor iedereen goed is, handelt hij goed. Dit goede handelen is eveneens goed voor het handelend subject zelf: het leidt tot eudaimonia . Het meest kernachtig wordt deze gedachte in Plato's dialogen weergegeven door middel van de dubbele betekenis van de uitdrukking eu prattein : dit betekent enerzijds 'goed handelen' (dus: goed voor anderen), maar tevens 'het goed maken' in de zin van 'gelukkig zijn' (dus: goed voor jezelf). Goed handelen is dus de weg tot eudaimonia . Omgekeerd is kakoos prattein zowel 'slecht handelen' (dus: anderen benadelen) als 'het slecht maken' (dus: zelf ongelukkig zijn).

Het gaat hier om een verlaten van de zintuigelijke wereld en een opklimmen naar de buiten-zintuigelijke wereld, welke gewoon in je zelf aanwezig is.

In de taal van de Grotvergelijking : de bevrijde gevangenen moeten na het aanschouwen van de werkelijke wereld en de zon weer terug de Grot in. Dat vinden ze natuurlijk niet prettig, want ze hebben het gevoel dat ze ze zich 'op de eilanden der gelukzaligen' bevinden, maar ze zien het rechtvaardige ervan wel in : ze hebben immers hun hele opleiding te danken aan de staat waarin ze zijn opgegroeid.

In de grotvergelijking is de mens geboeid door de zintuigelijke waarneming. Buiten de zintuigelijke waarneming bevindt zich het Ware, het Goede, het Schone. Welke we ook weer terugvinden in de mensen om ons heen. Hoe kan het dat je liefde in een mens kunt herkennen?

[Zolderworm]

Volgens mij wel. Een vernieuwd ego. Ik denk niet in termen van alles of niets.

Alleen waar het zelf verdwijnt kan het nieuwe intreden. Het is het zelf wat afgescheidenheid veroorzaakt. Het ene ego voor het andere ruilen is dus zinloos. Zelf wil niks anders zeggen dat het bewustzijn ommuurd is. Waardoor het zelf geen weet meer heeft van bewustzijn.

Ik begrijp je theoretische beschouwingen. Maar het nieuwe ego treedt in in een nieuwe werkelijkheid. We zitten niet gelijk bij God op schoot, zal ik maar zeggen.

Dat wat de begrenzing is, is de tijd zelf. De denkgeest kent alleen maar tijd en denken in 'gisteren' en 'morgen'. Denken aan het eeuwige nu kan niet, omdat denken altijd een denken aan iets anders is.

Dat klopt.

Daarom bezit het zelf geen autonomie. Iedereen die aan zich 'zelf' denkt, denkt zich 'zelf' als een verleden beeld. Of verbeeldend: men denkt zich 'zelf' in een bedachte toekomst (hemelvoorstellingen).

Wat versta je precies onder het Zelf?

Al die voorstellingen (over verleden en toekomst) zijn dood. De mensen zijn al dood en hebben het niet eens door.... Het enige wat daadwerkelijk leeft in de mens is bewustzijn. Maar dat kun je niet bereiken omdat het zich eeuwig in het NU bevindt.

Klopt ook. Maar dat gaat niet over mijn bovenstaande these.

[small brother]

Ik kan niets met je wirwar van woorden en het er bijslepen van allerlei niet ter zake doende onderwerpen in jouw antwoord op mijn bericht van gisteren.

Jij zegt iets. Als wat je zegt, niet dragend is voor wat je denkt, dan ligt een antwoord snel buiten je bereik.

Dat de huidige generatie zodanig is verwend en zoet gehouden met segmentarisch opgedeelde stof, modulair denken, in steeds kleine hapklare brokjes informatie, en zelfs zodanig dat een belangrijke categorie van moeilijke en lange en energievragende zinnen, categorisch buiten bereik van overdenking en training wordt gehouden, is toch vooral een zaak om eerder bij die generatie en haar opvoeders neer te leggen, dan bij degene die gewoon iets inhoudelijks brengt. Ik verwijs graag terug naar wat ik schreef.

Wetenschap? Neutraal? Doe ff serieus. Als er net zoveel wordt geïnvesteerd in de historiciteit van de bijbel, als in de oerknal / terugreizen in de tijd, dan zouden zelfs de meest ongelovige geschiedenis wetenschappers, het gaan gebruiken als bron van waarheid.

In mijn visie zal de ‘geestelijke’ wetenschap getoetst worden aan de aardse wetenschap en vice versa.

Dat ben ik met je eens. Maar de comma's moeten niet om geestelijke staan maar om 'aardse wetenschap'.
Want de geestelijke wetenschap gaat zakelijk en analytisch deducerend te werk. En ontgaat niet moeilijke terreinen.
Terwijl de 'aardse wetenschap' niet analytisch en niet deducerend, zich volledig verliest in geloofsconstructies,
en stelselmatig de moeilijke terreinen buiten haar 'wetenschappelijk' bereik houdt.

En zo spreekt een wereldse wetenschap in diep zichzelf verliezend geloof in euforie van ongerijmde fantasieën,
over evolutie, oerknal, en vele dergelijke nonsens, met zelfs krommingen van het niets, door gekrompen fysische meetlatten,
en nieuwe dimensies van tijd door wiskundig afstandafhankelijke gelijktijdige werkelijkheden te construeren.
Terwijl de bijbel spreekt in nuchtere zakelijke bewoordingen van verslaglegging van de waarheid van geslachten en gebeurtenissen
met zekere getuigen, in een samenhangend logisch en feilloos verband.

Waarheid heeft een openbaringskarakter. Kijk en je ziet het. Niet het zien geeft de openbaring, maar het verstand,
dat inziet hoe rationeel en vastgenageld in een fundamentele eenheid in logica, de waarheid is die hij ziet.

[Messenger]

En zo spreekt een wereldse wetenschap in diep zichzelf verliezend geloof in euforie van ongerijmde fantasieën,
over evolutie, oerknal, en vele dergelijke nonsens, met zelfs krommingen van het niets, door gekrompen fysische meetlatten,
en nieuwe dimensies van tijd door wiskundig afstandafhankelijke gelijktijdige werkelijkheden te construeren.
Terwijl de bijbel spreekt in nuchtere zakelijke bewoordingen van verslaglegging van de waarheid van geslachten en gebeurtenissen
met zekere getuigen, in een samenhangend logisch en feilloos verband.

Ik lig helemaal in een deuk om hoe je wetenschap en bijbelse 'waarheid' totaal verwisselt en op de kop zet.
Je zou stand-up comedy moeten doen!

[MagereHein]

Hallo Magere Hein,

Inderdaad verwijst Bedoelde schepping naar een voorliggend bepaald Doel.
Wat nu in christelijke zin het Doel is, is voor de beantwoording een lastige, immers het Doel is in de Openbaring niet direct aangegeven.
In den beginne schiep God de Hemel en de aarde. Punt, Meer wordt er niet gezegd. Waarom God die volgens de definitie Volkomen is en aan wie het niets ontbreekt, overgaat tot het naast zich iets te scheppen dat niet God is, is een Mysterie. Een liefdevolle relatie onderhouden met de schepping, zo is de theologische vertaling van de Bedoeling, op basis van interpretatie van later gegeven bijbel teksten. Uit die interpretatie komt de christelijke rode draad naar voren.
Jij ziet die rode draad niet en dat kan ik ook begrijpen. Het is via logisch redeneren niet mogelijk om tot een absoluut juiste uitkomst te komen. Bedoeling kan niet via argumentatie uitgeschakeld worden, maar doelloosheid evenmin, althans niet op logica basis . Je blijft dus in de patsituatie hangen, waar de persoonlijke basis overtuiging de start positie is voor het gehele vervolg. Het vervolg vult de gelovige anders in als de ongelovige.
Ik stop vervolgens bij de pat situatie en laat het aan een ieder om vanuit de "'pat"" het vervolg te bewandelen. Dom, naïef, of andere terminologie neem ik dan bij het kijken naar de individueel gekozen vervolgweg niet in de mond.

Ik vind dit een lastig te verteren uitleg Peda.
Het begint al bij de aanname dat er een schepper moet zijn die blijkbaar nodig is om de boel te scheppen. Ook deze schepper ontkomt niet aan die logica en zou geschapen moeten zijn. Als een schepper geen creatie-moment nodig heeft (tijdloos etc. is) dat kan het heelal met alles erop en eraan dat uiteraard ook zijn. 2 Aannamen die niet te toetsen zijn.
Hoewel. Ik blijf er vertrouwen in houden dat de zoektocht naar het ontstaan van ons heelal ooit beloond zal worden. Maar dat is eveneens gebaseerd op een geloof ben ik bang. Imo een gerechtvaardigd geloof, maar in die zin staan we misschien wel pat.
Als ik van een schepper uitga, dan kan ik daar helaas niet een bepaald fraaie bedoeling uit destilleren. Dan houdt die schepper er maar vreemde waarden en normen op na, tenzij Hij (of Zij) alleen de begincondities heeft geschapen en daarna de Handen er vanaf heeft getrokken,. Ook een vreemde schepper imo. Beide versies zouden bij iedereen heel veel vragen op moeten roepen, zeker bij diegenen die het over een liefdevolle schepper hebben.
Waar ik ook moeite mee heb: Wees als schepper (die algoed zou kunnen zijn) duidelijk. Draag je boodschap uit, geef je bedoeling te kennen. Schep niet zoveel verwarring. Want nu wijst alles erop dat we geëvolueerde primaten zijn die zich nauwelijks onderscheiden van alle andere soorten.
Als de rode draad niet via logisch redeneren te ontwaren is, hoe dan wel? Met geloven komen de gelovigen er onderling ook niet uit. Wat blijft er over om uit een eventuele patstelling te komen>?
Concluderend denk ik dat de mens juist met het redenerend vermogen toch wel zeer betrouwbare conclusies heeft weten te formuleren zodat we
in heel veel opzichten niet meer afhankelijk zijn van geloof. Geloof dat soms (ik neem het wel in de mond) irrationeel is.
Irrationeel omdat het zo ver tegen de wetenschappelijke consensus indruist dat je het niet serieus meer kan nemen. Ik neem aan dat een schepper ons dit vermogen (tot logisch redeneren/denken) ook met een bedoeling heeft gegeven en dat we daar dus goed gebruik van moeten of mogen maken.

@Messenger. New age gedachten proef ik. Zoals jij je visie uitlegt begrijp ik wel. Ik zie het alleen als mens 'zijn' En dat we allen 1 zijn, is ook wel iets voor te zeggen. Maar dan meer overdrachtelijk denk ik.

[MagereHein]

Wat is een astraal lichaam?

Behalve een stoffelijk lichaam hebben wij (voor ons gewone oog onzichtbaar) een etherisch lichaam, dat nauw verwant is aan het stoffelijk lichaam en de energiehuishouding daarvan regelt. Een astraal lichaam, dat vooral onze emoties regelt. En een mentaal lichaam, dat ons denken regelt. Astraal en mentaal lichaam kunnen vrijkomen van het stoffelijk lichaam en op pad gaan. Bijna altijd gecombineerd. Ze betreden dan de astraal/mentale wereld.

Is dat etherische lichaam of energie te meten? Ik dacht overigens dat regulatie van emoties ook uit het stoffelijke (hersenen) voortkwamen?
Eigenlijk begrijp ik niet wat je zegt. Vrijkomende 'lichamen' die bij overlijden op pad gaan? Een astrale/mentale wereld? Er moet toch iets zijn waaruit we dit kunnen afleiden?
Stel ik doe de bewering dat we na onze dood opgenomen worden in de 6e dimensie en vooraf getransporteerd worden door bovendimensionale ufo's die ons astraal lichaam op quantumniveau herinrichten.
Roept dat geen (terechte!) vragen op?

[small brother]

1. Liefde kent geen wetten en handhaaft geen wetten.

Liefde is in de meest pure vorm onvoorwaardelijk, om niet, accepterend, laat los. Liefde heelt en geneest alle leed, verdriet, onrecht en pijn.

Liefde laat niet los. Liefde wacht, en hoopt, en werkt, en zucht, en wordt ongelukkig tegenover degenen die steeds zeggen in die liefde te zijn, en dat dan vervolgens totaal niet zijn. Het ergste wat je kan overkomen, is iemand die van je houdt en dan vervolgens onverschillig is en loslaat. Want liefde is zonder spijt. Zonder terugkijken. Zonder voorwaarden achteraf. Maar niet zonder dat de liefde verbroken kan worden. Want liefde heeft een belangrijke eis, namelijk liefde. Liefde is per definitie relationeel.

Voel je hoe dit verschilt van jouw onvoorwaardelijke liefde?
Toch is wat jij zegt geen onzin. Want liefde komt ook voor in een hoedanigheid van één zijn. Groepen dieren kunnen om elkaar denken, gewoon omdat ze tot de eenheid behoren. Je kind, al is het nog zo slecht en liefdeloos, zal altijd je liefde en hoop opwekken. Vreemd is het eigenlijk dat die relatie wel wordt erkend tussen ouders en kinderen, en niet tussen echtelieden. Want God heeft de eenheid van man en vrouw net zo heilig verklaard, ik meen zelfs heiliger, als de eenheid van ouder en kind.
Maar opnieuw: die liefde niet onvoorwaardelijk. Want de liefde eist nog steeds beantwoordende liefde.
Waar beantwoording uitblijft en niet afgedwongen wordt, daar wordt de liefde gebroken, en zij is niet meer.
Want zij is verbroken.

2. Liefde kent geen gezag en geen onderwerping.

Echte liefde kent geen superioriteit, geen onderwerping. Liefde is om niet en verwacht niets terug maar laat los.

Liefde die los laat, is geen liefde.
Dat liefde om niets gegeven kan worden uit geraaktheid of genade,
neemt niet weg dat liefde van karakter een tweepartijenzaak is.
Terugverwacht wordt beantwoording van de liefde.

3. Alles mag en is liefdevol, tenzij geen sprake is van gelijkwaardigheid (strijd met punt 2).

Er is voor liefde geen superioriteit, waardoor sprake is van gelijkwaardigheid.

Is koning of vlag bij schaken en stratego gelijkwaardig? Onzin; elk ambt geeft
meer waarde en verantwoordelijkheid en meer formele dienstverlening.

Bij alles wat jij zegt over liefde, leg je een misbruikfilter over je denken heen.
Dus jij denkt bij het gezag van de man, aan een heerszuchtige man.
Dat is niet jouw schuld, maar de schuld van rottige christenen.
Maar bijbels is het niet. Gezag is een ordening van de samenleving.
Principieel niet anders dan een democratie. Met een doordenker voor je:
Per gezin één stem, is méér democratie dan per gezin twee stemmen.
Want immers: democratie is samenwerken en onderling afstemmen.
Zo is ook 6 partijen méér democratie, dan 20 partijen.
Maar in onze tijd komt waarheid niet bovendrijven.

4. God en koning zijn onwettig, en kinderen gelijk aan de ouders.

Zoals gezegd is er voor de liefde geen superioriteit. Een ouder die zijn/haar kind afranselt handelt niet uit liefde maar uit onmacht en angst.
Dat heeft ook niets te doen met almacht overigens.

Ook dat is als schuld aan te wijzen bij de christenen.
Want zij leren dat de wet tegenover de liefde staat.
Niets is minder waar. Uit de wet leer je de liefde.
En de liefde heeft ook de wet lief.

Volgens mij heb je zo perfect de liefdeloosheid gedefinieerd. Onverschilligheid. Anarchie.

Nee ik geef juist aan hoe liefde is. Echte liefde, niet de onmachtige straffende entiteit die wil regeren met de harde hand zoals sommige ouders hun kinderen mishandelen. Dat heeft dus niets met liefde te maken.
Ik heb het niet over liefdeloosheid, ik heb het over betrokkenheid in plaats van onverschilligheid en vrije wil.

Dat zeg ik; je denken is geënt op beelden van misbruik, en daardoor zie je de structuren en fundamenten niet,
die er altijd toch moeten zijn, omdat ze dragend zijn en gewenst en noodzakelijk.
Iemand die altijd is mishandeld door de dokter, komt niet voor genezing bij de dokter.
Iemand die altijd is misbruikt door de geestelijke, komt niet voor z'n ziel bij de geestelijke.
Iemand die altijd is gebruikt voor klusjes, komt niet z'n rust zoeken in z'n eigen omgeving.
Iemand die altijd heeft geleden onder de wet, zoekt in de wet geen bescherming.
Kunnen we daaruit concluderen dat de mens dus solitair is? je weet wel beter.

[small brother]

En zo spreekt een wereldse wetenschap in diep geloof, terwijl de bijbel spreekt in nuchtere bewoordingen van verslaglegging.

Ik lig helemaal in een deuk om hoe je wetenschap en bijbelse 'waarheid' totaal verwisselt en op de kop zet.
Je zou stand-up comedy moeten doen!

Ik zet het niet op de kop, maar jij hebt een irreëel geïdealiseerd beeld van je werkelijkheid.
Want elk moment kan het ene of het andere opgeld doen.
De meeste waarheid wordt pas zichtbaar, als zij eerst op straat wordt uitgeworpen.
Want het zijn de reizigers en de zwervers, en de stille genieters op een bankje,
die erdoor geraakt worden. Want waarheid blijft treffend zelfbevestigend.

[Zolderworm]

Behalve een stoffelijk lichaam hebben wij (voor ons gewone oog onzichtbaar) een etherisch lichaam, dat nauw verwant is aan het stoffelijk lichaam en de energiehuishouding daarvan regelt. Een astraal lichaam, dat vooral onze emoties regelt. En een mentaal lichaam, dat ons denken regelt. Astraal en mentaal lichaam kunnen vrijkomen van het stoffelijk lichaam en op pad gaan. Bijna altijd gecombineerd. Ze betreden dan de astraal/mentale wereld.

Is dat etherische lichaam of energie te meten? Ik dacht overigens dat regulatie van emoties ook uit het stoffelijke (hersenen) voortkwamen?
Eigenlijk begrijp ik niet wat je zegt. Vrijkomende 'lichamen' die bij overlijden op pad gaan? Een astrale/mentale wereld? Er moet toch iets zijn waaruit we dit kunnen afleiden?
Stel ik doe de bewering dat we na onze dood opgenomen worden in de 6e dimensie en vooraf getransporteerd worden door bovendimensionale ufo's die ons astraal lichaam op quantumniveau herinrichten.
Roept dat geen (terechte!) vragen op?

Ja, maar dat is natuurlijk niet wat ik zeg.

[Messenger]

Liefde is in de meest pure vorm onvoorwaardelijk, om niet, accepterend, laat los. Liefde heelt en geneest alle leed, verdriet, onrecht en pijn.

Liefde laat niet los. Liefde wacht, en hoopt, en werkt, en zucht, en wordt ongelukkig tegenover degenen die steeds zeggen in die liefde te zijn, en dat dan vervolgens totaal niet zijn. Het ergste wat je kan overkomen, is iemand die van je houdt en dan vervolgens onverschillig is en loslaat. Want liefde is zonder spijt. Zonder terugkijken. Zonder voorwaarden achteraf. Maar niet zonder dat de liefde verbroken kan worden. Want liefde heeft een belangrijke eis, namelijk liefde. Liefde is per definitie relationeel.

De eerste paarsgekleurde tekst wordt tegengesproken door de tweede groengekleurde tekst. Liefde is om niet, verwacht niets terug en is niet per definitie relationeel, neen, liefde IS.

Voel je hoe dit verschilt van jouw onvoorwaardelijke liefde?

Ja want jij hebt het niet over onvoorwaardelijke liefde. In het eerste paarsgekleurde deel heb je het er wél over maar in het tweede groengekleurde deel stelt liefde een eis en verwacht liefde wederkerige liefde terug.

Maar opnieuw: die liefde niet onvoorwaardelijk. Want de liefde eist nog steeds beantwoordende liefde.
Waar beantwoording uitblijft en niet afgedwongen wordt, daar wordt de liefde gebroken, en zij is niet meer.
Want zij is verbroken.

Het is geen liefde die je beschrijft maar angst. Angst, nadat je tegen de ander "ik hou van jou" hebt gezegd, om de ander niet te horen terugzeggen "ik hou ook van jou". Liefde is om niet en verwacht dus niets terug en zal altijd zijn en accepteren en geven. Liefde eist geen liefde terug. Om niet, ken je dat begrip?

Echte liefde kent geen superioriteit, geen onderwerping. Liefde is om niet en verwacht niets terug maar laat los.

Liefde die los laat, is geen liefde.
Dat liefde om niets gegeven kan worden uit geraaktheid of genade,
neemt niet weg dat liefde van karakter een tweepartijenzaak is.
Terugverwacht wordt beantwoording van de liefde.

Nee en daarom begrijp je Gods liefde ook niet naar mijn idee. God is liefde en zal altijd er zijn en accepteren, ook als jij niets van God wilt weten. God houdt innig en onvoorwaardelijk (zonder voorwaarden) van elke mens, gelovig en aanbiddend of niet. Voor echte liefde maakt het geen verschil.

Er is voor liefde geen superioriteit, waardoor sprake is van gelijkwaardigheid.

Is koning of vlag bij schaken en stratego gelijkwaardig? Onzin; elk ambt geeft
meer waarde en verantwoordelijkheid en meer formele dienstverlening.

Kijk niet naar de schaakstukken of de rolverdeling in strategowandjes. Kijk naar de spelers, de zielen, die gelijkwaardig zijn en samen besluiten wie als eerste begint.

Bij alles wat jij zegt over liefde, leg je een misbruikfilter over je denken heen.

Dat doe ik niet bij alles wat ik zeg over liefde, dat was een voorbeeld.

Dus jij denkt bij het gezag van de man, aan een heerszuchtige man.

Geloof je in een heersende, oordelende, straffende God?
Of geloof je in een God die wel betrokken is (als de vele zielen tezamen) maar niet geeft om het resultaat?

Dat is niet jouw schuld, maar de schuld van rottige christenen.
Maar bijbels is het niet. Gezag is een ordening van de samenleving.
Principieel niet anders dan een democratie. Met een doordenker voor je:
Per gezin één stem, is méér democratie dan per gezin twee stemmen.
Want immers: democratie is samenwerken en onderling afstemmen.
Zo is ook 6 partijen méér democratie, dan 20 partijen.
Maar in onze tijd komt waarheid niet bovendrijven.

Weet niet waarom je dit erin voegt. Democratie is een stem voor iedereen. En democratie is niet veel anders dan de dictatuur van de meerderheid.
Het recht komt vaak uit de loop van een geweer.

Zoals gezegd is er voor de liefde geen superioriteit. Een ouder die zijn/haar kind afranselt handelt niet uit liefde maar uit onmacht en angst.
Dat heeft ook niets te doen met almacht overigens.

Ook dat is als schuld aan te wijzen bij de christenen.
Want zij leren dat de wet tegenover de liefde staat.
Niets is minder waar. Uit de wet leer je de liefde.
En de liefde heeft ook de wet lief.

Liefde is onvoorwaardelijk en heeft derhalve niets met wetgeving te maken. Onvoorwaardelijke liefde betekent vrije wil. Dus niet je aan voorwaarden of regels te houden, op straffe van. Wetgeving is mensenwerk en voor het functioneren van een primitieve samenleving onontbeerlijk.
Voor Gods liefde is wetgeving niet nodig en zou vanwege de vrije wil ongepast zijn. Gods liefde is onvoorwaardelijk, geen wet of andere voorwaarden of vereisten.

Nee ik geef juist aan hoe liefde is. Echte liefde, niet de onmachtige straffende entiteit die wil regeren met de harde hand zoals sommige ouders hun kinderen mishandelen. Dat heeft dus niets met liefde te maken.
Ik heb het niet over liefdeloosheid, ik heb het over betrokkenheid in plaats van onverschilligheid en vrije wil.

Dat zeg ik; je denken is geënt op beelden van misbruik, en daardoor zie je de structuren en fundamenten niet,

Nee wat ik doe is het beschrijven van de bijbelgod. Die heerst, oordeelt en straft (zelfs tot in de laatste generaties).

[hopper]

Wat versta je precies onder het zelf?

Het 'zelf' (als in ego) is een zelf-bedacht/gedacht centrum.
Het 'zelf' heeft zichzelf als maat der dingen gedacht.

[peda]

Nee wat ik doe is het beschrijven van de bijbelgod. Die heerst, oordeelt en straft (zelfs tot in de laatste generaties).

Neen, jij beschrijft niet De bijbelgod, maar jij beschrijft een bijbelgod. De bijbel ( O T + N T ) heeft in totaal zo'n 33000 verzen, dus het is niet zo moeilijk om een aantal verzen uit het geheel te halen, die verzen achter elkaar te zetten en dan heb je automatisch een gewenste bijbelgod. Een andere selectie uit de 33000 verzen en er verschijnt een heel andere bijbelgod op het toneel. Die niet gewenste bijbelgod wordt vervolgens snel ter zijde geschoven, om het eigen betoog niet te ondergraven. Dat doet overigens iedereen met de niet bij de eigen overtuiging passende argumenten van de ander. De ENE van Hopper, een Klungel, het bespreken van zo'n grote fantasie onzin niet waard, de astraliteit van Zolder, wat een onzin, wie heeft het nu serieus over personen die na de dood gehuld in witte lakens rondwandelen in spookkastelen. De reincarnatie van Yours, onzin, geen normaal mens herinnert zich iets van eerdere levens, De god van Walsch een voor hem goedbetaalde reclame boodschap met een gelukkig uiteinde na de dood specifiek voor de angsthazen in de wereld. Kortom elke overtuiging is bij enig zoekwerk onmiddellijk in de grond te boren en te classificeren als "" dom "', "' naÏef "', "" onbenullig "" , "" wereldvreemd "" etc, etc. Hetzelfde geldt voor de joodse JHWH, de god van Alpha, de moslim god en de trinitaire van het christendom. Ook de natuur-god van de naturalisten ontloopt dit droevig lot niet. Een grote stoet van Onzin, maar deze collectiviteit aan Onzin alom vult alhier wel vele pagina's.